Tekstweergave van KKO7536-448-001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
VRIJDAG 24 JUNl 1938 I ^ » < -,.. ; 4 fn 5 I ^ I '■ J ■ 6e JAARGANG No. 25 VDLKENV WEEKBLAD VOOR DE NATIONAAL-SOCIALISTISCHE BEWEGING IN NEDERLAND LEIDER; MUSSERT - HOOFDKWARTIE ilEBAAN 35 UTRECHT « •.n.-ia.d fi„ f„ K, Admlnistrafi* Volk ea Vmirii i" p *».** A cent, in Indie 10 cent. Voor abonnement: MaminHTran* ..voHt en Voderiond PesfbHS 2 • Uiden - Telefoon 3880 - Postgiro 207915 ^ »>»"• T""'" "— I". M ^ LEON BLUM HOLLAND Yraaggesprek met Albarda • • • waarover de zgn. Arbeiderspers het stilzwijgen bewaart Een medewerlcer vem het Franscfc«JWUML—i m heeft Albarda ondervraagd. In het Alg. Handelsblad van 13 Juni en in Het Yolk van 14 Juni vinden wii enkeie uitlatingen van Albarda, die uit Le Matin zijn overge- nomen. Wat Het Volk overnam, is buitengewoon mager. Heeft [Albarda zich verpraat? Heeft hij dingen gezegd, die niet onder de oogen der Nederlandsche arbeiders mogen komen? Volgens het Handelsblad wordt Albarda de „Leon Blum van Holland" genoemd. Daarover zwijgt Het Volk. Waarom? Is het geen com ­ pliment? Of was het te veel eer? Of voelen de heeren . zich niet heelemaal lekker met deze vergelijking? Wij gelooven het laatste. Immers, daarvoor is reden. DE DOOFPOT ROST VAN TONNINGEN UIT DE KAMER GEZET ROST VAN TONNINGEN WAT nu had de „Leon Blum van Holland" aan den Parijschen verslaggever te ver- tellen, dat de moeite van het navertellen waard is? Afgaande op hetgeen Het Volk weet mede te deelen, heeft Albarda niet veel bijzonders gezegd. Het is daarom aardiger na te gaan wat Het Volk heeft verzwegen. Dat zijn waarlljk typische dingen. Albarda heeft o.a. gezegd — dat staat dus niet in Het Volk: „dat Karl Marx nagenoeg geen invloed meer heeft op de jongeren-" Inderdaad, het is ons bekend. De jongeren voelen meer voor nationaal-socialisme. Maar cm de ouderen niet te ergeren, werd deze uit- spraak in Het Volk verzwegen. Albarda zegt verder: Abonnementsgeld derde kv^artaal Ten einde de incasseering der kwitanties zoo vlot mogelijk te doen geschieden, verzoe- ken wij U beleefd doch dringend het abonne ­ mentsgeld voor het 3e kwartaal 1938 voor den Isten Juli 1938 te willen storten op onze giro- rekening no. 207915. Alle stortingen, die na dien datum binnen- komen, veroorzaken extra werkzaamheden en onkosten in onze administratie, daar de kwi ­ tanties den 2den Juli worden aangeboden. Wij vertrouwen op uw medewerking in dezen. „zelfs de socialisten in Nederland vra- gen zich af wat er is overgebleven van Marx' uitspraken, als men de feiten ziet." Ook daarin heeft Albarda gelijk. Het zijn speciaal de ouderen in de S.D.A.P., die zich groen ergeren aan Albarda's onzeker ge- scharrel. Voorts beweert Albarda: „De werkloozensteun op sichzelf ech- ter is geregeld." Volkomen juist! Vandaar in Nederland ge- regelde, d-i. gereglementeerde ellende. Dan verkondigt Albarda den lof van Colijn; „de heer Colijn is van plan een krach- tigen strijd tegen de werkloosheid te gaan aanbinden." Ook dat was niets voor Het Volk, evenmin als hetgeen daar op volgt; „Is zijn plan goed, dan zullen de socia ­ listen met genoegen hun eigen plannen, geinspireerd op die van De Man, opgeven en het zijne steunen, want hun oppositie is volstrekt niet systematisch." Vooral dat laatste begint meer en meer in S.D.AP.-kringen door te dringen, Het is een van de redenen, waarom Albarda meer en meer het vertrouwen der arbeiders — dat was toch al niet groot — kwijtraakt. Daarom was deze zinsnede voor Het Volk zeer ongeschikt. Schoon is ook wat Albarda over de demo- cratie en de bewapening zegt: „Sinds in 1933 de democratie in Duitschland den ioo&strijd is ingegaan, nebben de Nederlandsche socialisten hun stellingen herzien, hun anti-mili- taire theorieen laten varen, de noodzake- lijkheid van herbewapening erkend." Het gaat dus niet om de belangen der arbeiders. Het gaat om de dierbare demo ­ cratie, want de democratie is liet middel, waarmede de heeren zich opwerkten. Als de democratie doodgaat, gaan zij naar be- neden. Daarom ook warden de stellingen herzien. Als al deze dingen z66 duidelijk in Het Volk zouden staan, begreep iedere arbeider Albarda's doel. Dat zou fataal zijn voor de S.D.A-P* Daarom staat het er n i e t in. Albarda is een ..voorzichtig" man. In ­ derdaad, de „Leon Blum in Holland", Zelfmoorden in Nederland Bij de behandeling van het enquete-voorstel Oss . Djnsdagmiddaq j.l. is onze kameraad Rost van Ton- ei«|uSte-voorstel.Weiidelaar"dM l>i( het Van Sehaik voor een dag vali ^*®®tspartije|. uitgesloten. De reden voor dit ongehoorde optreden is even potsierlifk als ergerlijk. IN de afdeelingen overhandigde Rost een ' lijst van beschuldigingen met het dringende verzoek deze beschuldigingen — even zoovele argumenten tegen den minister — in de schriftelijke stukken op te nemen, opdat de Kamer zich een beeld zou kunnen vormen van datgene waarover de door Wendelaar in- gediende enquete licht zou moeten verschaf- fen. De Commissie van Rapporteurs heeft deze lijst weggremoffeld en alleen de ar ­ gumenten welk Voor den Minister pleit- ten opgenomen. Ook hier speelden A.R., Chr. Hist., R.K., Liberaal en S.D.A.P. samen, om de waarheid over Oss te ver- donkeremanen! Dat kam. Rost hiertegen een scherp protest liet hooren, was niet slechts ge- rechtvaardigd, maar noodzakelijk, op ­ dat het Nederlandsche volk wete. I^ADAT aan Rost voor een dag het verblijf in de Kamer was ontzegd, schreef hij den navolgenden brief aan den voorzitter, den heer Van Sehaik, M der R.K.S.P.: LEIDEN, 22 Juli 1938. IN ons no. van 3 dezer vestigen wij de aan- dacht op een mededeeling in de Limburger Koerier, dat de pers „van zelfmoorden over het algemeen geen melding maakt." Naar aanleiding daarvan vroegen vrij: „zou het aantal zelfmoorden in deze ellendige tij- den, waarin zoovelen geheel buiten eigen schuld te gronde gaan, z66 groot zijn, dat van hoogerhand bevel is gegeven, dat men hier over geen berichten mag plaatsen ?" Op grond van het stellen van deze vraag noemt De Maasbode van 4 dezer ons „volks- vreemd", want het verzwijgen van zelfmoor' den „in orize pers" is — volgens De MaaS' bode — een „oud-vaderlaridsch gebruik"! Wij wisten niet, dat er ten tijde van de „oud-vaderlandsche gebruiken" — dat is dus in den tijd van de Republiek — al zoo'n ge ­ bruik bij de Roomsch-Katholieke Staatspartii- pers was ontstaan, laat staan dat er toen al een R.K. Staatspartij-pers bestond Hoe dit zij, een en ander was voor ons aan ­ leiding eens na te gaan, hoe het met het aan ­ tal zelfmoorden in Nederland gesteld is. Voor heden publiceeren wij de cijfers voor Amster ­ dam. In het tijdvak van 1 Januari 1938 tot 10 Juni 1938 hebben te Amsterdam plaats ge- had 34 zelfmoorden, 22 pogingen tot zelfmoord. Blijkbaar vonden deze personen het niet zoo heerlijk in Nederland te leven Maar wij kunnen het mis hebben en berust dit groote aantal zelfmoorden eenvoudig op een „oud-vaderlandsch gebruik" van Amster ­ dam. Wellicht kan De Maasbode hieromtrent „oud-vaderlandsche" cijfers geven? Mijnheei- de Voorzitter, ling, de heer Bongaerts, te moeten opmerken, dat hy er niet voor kon instaan, dat deze nota in het Voorloopig Verslag werd opgenomen. Ik hel: daartegen onmiddellijk geprotesteerd onder toevoeging van de opmerking, dat ik opzetteiijk de beschuldigingen tegen minister Gosellng schriftelijk had neergelegd om een ieder de gelegenheid open te laten in de debatten hierop terug te komen. Ik verklaarde, dat ik bij niet opname van mijn opmerldngen in het openbaar hiertegea zou protesteeren. Bij het doorlezen van het Voorloopig Verslag is te constateeren, zooals ik in mijn mondelinge rede zeide, dat de Commissie van Rapporteurs mijn beschuldigingen aan het adres" van den linr-ter heeft weggelaten en op pagina 4 uit- sluitend argumenten weergeeft die den minister kunnen ontlasten. Dit is hetgeen wat ik had willen uiteen- zetten, als u mij het woord niet bad ontnomen. Ik wil dan ook op de meest nadrukkelijke wijze tegen uw maatregel van orde protestee ­ ren, die ik als onrechtmatig beschouw. Hoogachtend, w.g. M. M. ROST VAN TONNINGEN Naar aanleiding van het feit dat u mij gis- teren het woorcl hebt ontnomen en voor een dag het recht tot het bijwonen van de verga- dering hebt ontzegd, heb ik het volgende op te merken: De aanleiding tot uw maatregel van orde was de volgende zinsnede: ,4)e Commissie van Rapporteurs heeft echter opzetteiijk de door mii schriftelijk overhandigde zware beschul ­ digingen tegen den minister van Justitie weg ­ gelaten. Ik zeg opzetteiijk, omdat ik bij voor- baat in de afdeelingen tegen de weglating protesteerde". Daar u blijkbaar niet op de hoogte is van de toedracht van zaken voeg ik hieraan het volgende ter verheldering toe: Mijn fractiegenoot, de heer Woudenberg en ik zelve hebben ieder in onze afdeelingen een gelijkluidende nota met opmerkingen voorge- lezen en aan de rapporteurs overhandigd. Deze nota's moeten zich nog in de dossiers van de Commissie van Rapporteurs bevinden. ^.lochten deze nota's zich niet in de dossiers bevinden, wat mij ten zeerste zou verbazen, dan ben ik gaarne bereid u een afschrift daar ­ van alsnog toe te zenden. Reeds in den aanvang van het voorlezen van deze nota meende de voorziter van de afdee- Mocht de waarheid niet worden gehoord? Nu al weet het kleinste kind op straat, dat er lets geheimzinnigs is aan de macht, die den heer Goseling als minister van Justitie werd toevertrouwd, maar in de parlementaire sfeer geeft men de voorkeur aan het voortduren van deze geheimzinnigheid dan aan een eer- lijke poging daarin klaarheid te brengen. Het volk heeft juist een volksvertegenwoordiging — zoo zeggen degenen die bij hoog en laag de ..democratie" verdedigen — om te weten wat er gedaan en nagelaten wordt en tevens waar ­ om men het doet of nalaat. Voor zoover wij weten: voor het eerst in da parlementaire geschiedenis, heeft men het zelfs niet noodig geoordeeld, den schijn op te houden, maar openlijk de vrije meeningsuiting belet, door een Kamerlid het woord te ontne- men en bovendien buiten de deur te zetten. De heer Goseling moet wel veel vertrouwen. hebben in de rustige goedgeloovigheid van het volk, dat hij zich zulke maatregelen te zijnen gunste laat aanleunen, zonder het noodig te vinden, thans eindelijk met de waarheid — en niets dan de waarheid — voor den dag te komen.