Tekstweergave van KKO7536-448-003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
5 VOLK EN VADERLAND VAN 24 JUNI 1938 6e JAAROANG No. 25 STAATSPENSIOEN Arbeiders op hun ouden dag Nog steeds onwil en onmacht bij de democratie BOUWT AAN DEN NIEUWEN STAAT VOOR RECHTVAARDIG LEVENSGELUK Vroeger hebben sommige „volksver- tegenwoordigers" wel eens gepoogd staatspensioen voor de arbeiders te ver- krijgen. Steeds was echter de meerder- heid der „volksvertegenwoordigers" er tegen. Er tegen, terwijl de meerderheid van het volk — de arbeiders en de z.g. kleine zelfstandigen er begrijpelijker- wijze Toor was. Dit laatste zal toch wel niemand in ernst willen tegenspreken. ARBEIDERS en kleine zelfstandigen, die " tegen behoorlijke pensloeneering waren, moesten vroeger met een lantaarntje worden gezocht; ook nu zuUen zij wel schaars te vin- den zijn. Dit typeert op zichzelf al de parle- mentaire democratie: het volk in overgroote meerderheid voor ouderdomspensioen en de „volksveEtegenw66rdigers" in meerderheid er tegen. Klerbij heeft zich steeds nog een eigenaar- digiieid voorgedaan. Het kan zijn, dat wij ons verg,lssen, maar wij hebben nooit gehoord, dat een der „voIksvertegenwoordigers" voor zich ­ zelf staatspensioen geweigerd heeft. Princi- pieele bezwaren tegen staatspensioen beston- den er dus niet Op de keper beschouwd.was er steeds alleen sprake van onwil en onmacht. En practisch schiet er thans alleen nog maar onmacht over. De onwilligen in de demo- cratische „volksvertegenwoordiging" ver- schuilen nu hun onwil tegenover de ouden van dagen achter onmacht, het- geen hun zeer gemakkelijk valt, omdat thans alle „volksvertegenwoordigers" zon- der uitzondering, ervan overtuigd zijn, — de gelden ervoor zijnerniet — dat er van de verzorging van den ouden dag der arbeiders niets meet kan komen. Ook de S.D.A.P. praat de laatste jaren niet in ernst meer over staatspensioen. In een ver- slag van het jongste N.V.V.-congres vonden wij als „urgent punt" en „eisch" naar voren gebracht: „aan alle 65-jarigen en ouderen beneden een bepaalde inkomengrens wordt een staatspensioen van f 3.—, voor man en vrouw f 5.— per week verleend". Beseheidener kan het haast niet. Want dit wil zeggen, dat het N.V.V. op de tegenwoor- dig gebruikelijke bescheiden wijze er de aan- w KRONIEK VAN OSS 2. 3. 4. 5. «. 9. 10. 11. 12 13. 14. 15. 16. 17. De bende van Toon de Soep maakt jarenlang Oss en omstreken onveillg, zonder dat de gemeentepolitie, onder leiding van burgemeester Ploegmakers van die K.K. Staatspartij, hieraan een eind kan maken. Burgemeester Ploegmakers legt een klacht wegens zedenmisdrijf tegen Man van Zwanenberg, directeur der N.V. Organon, ter zijde (1935). De Koninklijke Marechaussee krijgt last Oss te zuiveren en maakt onder tegenwerking der Ossche politte Toon de Soep en zijn vrienden onschadelijk. H.M. de Koningin verleent aan de brigade-Oss der Kon. Marechaussee voor haar werk aldaar onderscheidingen. De R.K. Staatspartij intrigeert om door middel van een reorganisatie der rijkspolitie de Kon. Marechaussee haar miutair kaxakter te oatjaBmea en samen te smelten met de KijksveJclwaciit in een eenheiflscorps, rechtstreeks onder het departement van Jiistitie. , W U§!j De Kon. Marechaussee Haar znlyerenfi wss^oori. Door een nieuwe organisatie wordt het korps Rijksveldwacht onttrokken aaii de leiding der Procureurs-Generaal der Gerechtshoven en onder een eigen korpschef gesteld, die rechtstreeks onder het departement van Justitie koml te staan. Hoofd van de afdeeling Rijkspolitie aan het departement is mr. Van Angeren, lid van de R.K. Staatspartij. De voorzitter der R.K. Staatspartij Goseling wordt minister van Justitie De minister van Justitie Goseling benoemt zijn partijgenoot mr. Van Angeren tot secretaris-generaal van het departement van Justitie. Burgemeester Ploegmakers van Oss wordt herbenoemd. kv De Kon. Marechaussee arresteert Mau van Zwanenberg, directeur der N.V. Organon te Oss wegens talrijke zedenmisdrijven. , - Mau van Zwanenberg voegt de Kon. Marechaussee toe: ,J>at zal juUie be- rouwen". . . . De Kon. Marechaussee arresteert op last van den officier van justme te 's-Hertogenbosch een Osschen bankier. In de R.K. pers wordt actie gevoerd tegen de „terreur" der Kon. Marechaussee te Oss. De Kon. Marechaussee moet den gearresteerden bankier weer loslaten . De Kon. Marechaussee stelt een onderzoek te Oss in tegen een tweetal gees- telijken wegens een klacht van zedenmisdrijf en is voornemens tot arrestatie over te gaan. Het departement van Justitie (minister: Goseling; secretaris-generaal. V Angeren) schorst de brigade Oss der Kon. Marechaussee in haar justi lee op- treden en geeft de uitoefening der politioneele bevoegdheid aldaar uitslmtend in handen van de gemeente-politie onder burgemeester Ploegmakers en e Rijksveldwacht onder den minister van Justitie. Aankondiging. dat de door H.M. de Koningin onderscheiden leiders der brigade zullen worden ov g Drlf Jsychiaters worden aan het werk gezet om te onderzoeken, of Mau van Zwanenberg mogelijk ook ontoerekenbaar verklaard kan worden Interpellatie in de Tweede Kamer over het optreden van minister Gosehng tegen de marechaussee te Oss. Scherpe rede van publieke tribune wordt ontruimd. De Kamer blijkt met de verklaring minister van Justitie tevreden gesteld te zijn. _ j. Goselmgs Kamerrede, waarm hij zijn beleid verdedigde, komen weerlegd. Bedreigingen in de katholieke pers, dat „ 21. Sn tegen den hoof dredacteur van Het Natio- nade Dagblad, Rost van Tonnmgen. aansevallen door een 22. Nationaal-sochilistische^ burgemeester Ploegmakers door Staats- ^arWjers en geestelijken wordt opgezweept. Uit een verslag jn '>De Stad Oss" blijkt, dat hier een te voren beraamde overval is uitgevoerd. Een nationaal- socialist wordt naar het ziekenhuis vervoerd. 23 Rost van Tonnmgen vraagt een interpellatie inzake Goselmgs optreden aan. 24 De voorzitter dar Liberate Staatspartij Wendelaar komt terug op zijn be- tuiging van tevredenheid over Goselings houding en stelt een enquete voor naar Goselings optreden. ,, 2'5 Burgemeester Ploegmakers sluit Oss af door een colportageverbod en wor in den gemeenteraad door R.K.S.P. en S.D.A.P. om zijn optreden ge u ig . 26 De zes onderofficieren der Kon. Marechaussee, behoorende tot de voormalige ■ brigade Oss, dienen een bezwaarschrift in bij het Ambtenarengerecht wegens de onwettige ontneming hunner opsporingsbevoegdheid door minister Gose ­ ling en hun overplaatsing zonder disciplinair onderzoek. ^ 27. De Kamer wijst de interpellatie-aanvrage van Rost van Tonnmgen at onder voorwendsel, dat eerst over het enquete-voorstel van Wendelaar moet wor- 28. Opzienbarende arrestatie van een vroeger te Oss geplaatsten wachtmeester der marechaussee wegens een beweerd zedenmisdrijf. 29. De Krijgsraad stelt dezen Wachtmeester, hangende de uitspraak, op vnje voeten. _ , 30. Wachtmeester De Gier verschijnt plotseling opnieuw te Oss voor een onder ­ zoek, dat minister Goseling materiaal voor zijn yerdediging moet leveren. 31. Tegen Mau van Zwanenberg wordt drie jaar geeischt na een vooronderzoek, waarin niet minder dan 40 personen voor hem bezwarende verklarmgen heb ­ ben afgelegd. 32. De wegens een zgn. zedenmisdrijf gearresteerde wachtmeester der Mare ­ chaussee wordt door den Krijgsraad vrijgesproken. 33. Wendelaar wentelt opnieuw en licht het onderzoek naar Goselings onwettig optreden tegenover de Marechaussee uit zijn interpellatie-voorstel. 34. Rost van Tonningen wordt bij de behandeling van het enquete-voorstel-Wen- delaar het woord ontnomen en uit de Kamer verwijderd; met 50 tegen 37 stemmen wordt het houden eener enquete door de Kamer verworpen. 18 19 20 De lont is ontstoken dacht der regeering op vestigt, dat de ouden van dagen, die de aalmoes (officieel heet het ouderdomsrente) van f s.— en f 5.— voor man en vrouw niet krijgen bij gebrek aan werkelijk pensioen, deze aalmoes ook wel zouden willen hebben. Dat zelfs daarvoor de gelden in dit stelsel nog niet zullen worden gevonden, be- hoeft niet eens in twijfel te worden getrokken. De parlementaire democratie heeft al moeite genoeg, de valide werkloozen met hun gezin- nen — ruy gest^at ongeveer twee millioen menschen" omvattende —• zoo goed en zoo kwaad 'als het i^aat in „leven" te houden. Pensloeneering van alle arbeiders is dus van de baah. En men moet al heel na'ief zijn om niet in te zien, dat de verzorging van den levensaVond der arbeidfers en arbeidersvrou- wen in dit stelsel yoorgoed van de baan is. Het is met dezen eisch van menschelijkheid al precies eender als met zoovele andere ge- rechtvaardigde eischen deri> arbeiders: ook deze eisch zal pas in vervulling gaan als Ne- derland Nationaal-Socialistisch is. Natuurlijk zeggen alle democratische „volks- vertegenwoordigers", dat ook het Nationaal- Socialisme de gelden voor afdoende ouderdoms- pensioenen niet zal kunnen „vinden". En gelijk hebben ze! Ook in den toekomstigen Nationaal-Socia- listischen staat zal het geld, dat noodig is voor behoorlijke ouderdomsverzorging van alle arbeiders, niet „gev6nden" worden. Het zal worden gemaakt! Gemaakt, op de eenig mogelijke en juiste manier — n.l. door arbeid. Het grondbeginsel, de grondslag, het leidend beginsel van het Nationaal-Socialisme is zeer eenvoudig. Z66 eenvoudig zelfs, dat de tegen- standers van het Nationaal-Socialisme al hun ten dienste staande middelen te hulp moeten roepen en moeten uitbuiten, om dien eenvoud voor de arbeiders te verduisteren. Een Nationaal-Socialistische staat wordt niet van alle kanten gestut en geschoord door een aantal kunstmatige partijgroepeeringen en door tallooze groepsbelangetjes. Een natio- naal-socialistische staat wordt bewust ge- dragen door twee machtige zuilen, n.l. arbeid en arbeiders. Deze twee zuilen, zoo hecht en sterk, zoo gezond mogeliik te maken, is de eenige drijfkracht van een nationaal-socia- listische regeering. De eene zuil, arbeid, is on- denkbaar, is onbestaanbaar zonder de andere, de arbeiders. Arbeiders zijn er! Zooveel zelfs. dat men er in dit stelsel geen raad mee weet en graag en- kele tienduizendtallen af staat aan een land, waar de twee nationaal-socialistische zuilen, — arbeid en arbeiders — al zijn opgetrokken. Wel een bewijs, dat daar waar nationaal-so- cialisme in de practijk wordt gebracht, geen arbeider te veel is. Eerder het tegendeel zoo- ais wy zlen tut oa^ Ooateilffce buren, dle liet zonder eeri goiicSiTMiip ;■ -i- -'i' .,„1—stfeiien". _ ■ - Maar de zuilen, arbeid en arbeiders, wor ­ den in den nationaal-socialistischen staat niet uit liefhebberij opgetrokken. Zij worden opge ­ trokken met slechts 6en doel: Zij moeten de geheele volksgemeenschap dragen. Dus ook Mle ouden van dagen zoo goed als de geheele jeugd. Over dezen de geheele volksgemeen ­ schap omvattende eenvoudige eisch van menschelijkheid, behoeft in een natio- naal-socialistisch volk, in een natio ­ naal-socialistische regeering, niet gedis- cussieerd te worden, want dat is natio- naal-socialisroe. Niemand krijgt de kans om krom te praten wat recht is. De te- genstanders van het nationaal-socialisme noemen dit dictatuur. Het zij zoo! Als dt> arbeiders maar begrijpen, dat zij dan, in een zoo opg^^o^wden staat, in zoo'n volksgemeenschap, de ,,dictators" zijn. De „dictators", de valide hoofd- en handarbeiders, die hun staalharden wil om door middel — het eenige middel — van hun nationalen en socialistischen arbeid, hun kinderen en ouders te dragen, verankeren iw hun zelfgewilden en er- kenden architect, den Leider, hun Leider den ontwerper en hoofd-Leider der ge ­ heele arbeidsgemeenschap. VIJFTIG of zestig jaar lang wordt er in democratisch Nederland door voor- en tegenstanders al g^sproken en geschreven over staatspensioen, vrijwillige ouderdomsverzeke- ring en ouderdoinsverzekering in de bedrijven. Moties zijn aangenomen, interpellaties zijn ge- houden, gevolgd door tallooze redevoeringen in en buiten de Kamers — er voor, er tegen, enz Stapels papier zijn erover vol ge ­ schreven. Als de een voorrekende, dat het kon, rekende de ander weer uit, dat het niet kon. En het resultaat? Wij weten het. Honderd- duizenden oude arbeiders en arbeidersvrouwen zijn In de dorpen en in de steden, na een leven van arbeid, na een door materieel ge ­ brek donkeren en zwarten levensavond ten grave gedragen. Honderdduizenden oude arbeiders en arbei ­ dersvrouwen zien ook thans nog hun levens ­ avond in ten hemel schreiende armoede ver- schrompelen. Men is het er in het parlement in al die jaren niet over eens kunnen worden, hoe ouderdomspensioen voor alle arbeiders nu eigenlijk moest heeten, of het geld er wel voor was, of het principieel wel verantwoord was, den arbeiders een onbekommerden ouden dag te waarborgen, of ze daar zelf niet voor moes ­ ten zorgen, of dat de taak der bedrijven niet was — of dit niet en of dat niet. En ja, nu, eindelijk is men het er over eens! Het kan niet! Er behoeft al niet eens meer over te worden gepraat. ledereen weet het! Er is geen geld voor! Diaconie, armbestuur, lief- dadigheid moet zich maar ontfermen over de „rentetrekkers" en hen die heelemaal niets krijgen. De staat, het stelsel, kan niet eens voor de kinderen en de valide arbeiders zorgen, laat staan voor de ouden van dagen. Na een eeuw harteloozen onwil en partijenonmacht is de parlementaire democratie vastgeloopen in algeheele machteloosheid. Tusschen de vier- en Het gevoel van Goseling viifhohtteraaiiizcuu tjes, tuindertjes, ''"er- vinden zich in kommervolle omsffetflg^ heden; „leven", geheel of gedeeltelijk, van de bedeeling. Maar moet dit schrijnende onrecht, door een onwilligen machteloozen par- tijenstaat, door de jaren heen en thans nog, honderdduizenden oude harteloos afgedankte arbeiders aangedaan, dan eeuwig voortgang vinden, Nederlandsche arbeiders?! Moeten dan eeuwig de oud geworden arbeiders en arbeidersvrou ­ wen aangewezen blijven op diaconie en biirgerlijk armbestuur en hun kromge- werkte handen deemoedig blijven ophou- den bij de bedeeling?! Gij zie t toch dagelijks uw ouders, meestal iji de on- oogelijkste huisjes, worstelen met hun armoede?! Gij voelt toch den dag nade- ren, waarop ook g ij zult worden afge- dankt, om in de levensdagen, die u nog resten, als waardeloos materiaal in ellen- dige materieele omstandigheden te ver- dorren! Welnu, wat let u dan nog mede te bouwen aan den nieuwen staat, den nationaal-socialistischen staat? Welk godsdienstig geloof en welk beginsel jg jji strijd met het nationaal-socialistische werkelijkheidsideaal om de twee machtige zui ­ len, arbeid en arbeiders, op te trekken, opdat de jeugd zich onbelemmerd zal kunnen ont- plooien en de ouden van dagen van materieele zorgen bevrijd zullen zijn? Heeft het onrecht nog niet lang genoeg ge- duurd en moet de nood nog hooger stijgen? Wilt gij wachten tot de partijleiders deemoe ­ dig komen vertellen, dat zij hebben gefaald, dat de geheele parlementaire democratie voor de arbeiders een hopelooze mislukking is? Als gij sociale rechtvaardigheid, als gij be- staanszekerheid wilt, voor uzelf en voor uw ouders, dan zult gij in Nederland iets nieuws, lets degelijks en rechtvaardigs moeten bouwen. Dan is het voor de arbeiders niet geraden te wachten tot dit stelsel uit zichzelf in elkaar stort en zij onder de puinhoopen worden be- dolven. DOELBEWUST zullen de Nederlandsche ar ­ beiders de tallooze stutjes, waarmee dit democratisch-kapitalistische stelsel nog over- eind wordt gehouden, weg moeten halen. Doel- bewust sloopen en doelbewust in groeiende eenheid bouwen aan de twee hechte zuilen, die straks de nieuwe gemeenschap, de arbeidsge ­ meenschap met vrijheid, arbeid en bestaans- zekerheid voor alien, zixllen dragen. Twee nationaal-socialistische massale zuilen, arbeid en arbeiders, meer is er voor het Neder- landsch volk met zijn vruchtbaren bodem en zijn onovertrefbare kolonien niet noodig. Deze twee zuilen, voor Nederland ontworpen door den hoofdbouwer Mussert, zullen den ouden arbeiders een onbekommerden levensavond waarborgen. Den centralen wil der Nederlandsche hoofd- en handarbeiders om door middel van eens- gezinden nationalen arbeid jong en oud te beschermen en te dragen, daar komt het op aan! Zich van dezen wil bewust te worden, te harden en te mobiliseeren, slechts daarom gaat het! Al het andere is aanwezig en wacht op dien wil! SL/fiW OP STOOT Op de vergadering van den R.K. iioiiti van Hotel-, Cafe- en Restauranthouders en Slijters zei de voorzitter, de heer Van Dijk, dat de langverhoopte economische verbetering een vrome wensch is geble- ven. „Een verkiezingsleuze" zou juister ge- weest zijn. Naar aanleiding van de ongeregeld- heden, van katholieke zijde verwekt tegen de nieuw-malthusiaansche tentoonstel- ling te Hoorn, schrijft de A.R. „Rot- terdammer", dat de feiten hebben be- wezen, dat een tentoonstelling als deze de openbare orde in gevaar breng^t en dus verboden behoort te worden. Het verbaast ons daarom, dat de A.R. minister De Wilde indertijd geen aanlei ­ ding heeft gevonden, de vergaderingen der vrijdenkersvereeniging De Dageraad te verbieden. Het passage- en reisbureau Wm. H. Miiller en Co. organiseert thans „ritueele privereizen" en heeft daarvoor een aparte afdeeling onder leiding van den heer Jacques Wolff geschapen, Een teeken des tijds. De bestuurder van het B.K. Werklie- denverbond Kuiper decide op de bijeen- komst van den Bosschen Diocesanen bond mede, dat men zich tegen gedwon- gen uitzending van Nederlandsche ar ­ beiders naar Duitschland verzet had, omdat de werkwilligheid der Nederland ­ sche arbeiders groot genoeg is. Ja, daar hapert het niet aan. maar deze uitzen ­ ding vindt ook niet plaats, omdat de Nederlandsche arbeiders arbeidsschuw zouden zijn, maar omdat de Nederland ­ sche democratie hun geen arbeid wset tf verschaffen! „Middenstand en arbeidersklasse vor- men geen tegenstelling, doch hebben dezelfde belangen en moeten elkaar sten- nen", zei ir. Vos op het congres van den ,^inodernen" middenstandsbond. Vandaar natuurlijk al die roode coope- raties.