Tekstweergave van AAN1921_0917_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
EERSTE JAARGANG 31 DECEMBER 1921 mm m No . r — ■■ ■-- - - - ■ s £^ £ ^; -& i * ï tï ■ ffW M ! Jfe '" iP fe jL ' M ^ ■ EERSTE JAARGANG 17 SEPTEMBER 1921 No . 1 . DE AANKOIDIGER WEKELIJKSCH NIEUWS - EN ADVERTENTIEBLAÖ VOOR VÜGHT EN OMLIGGENDE DORPEN BEVATTENDE DE OFFICIEELE KEKKDIENSTÉN EN GEMEENTE-PUBLICATIES DER BETROKKEN GEMEENTEN VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG — UITGAVE JOS . M . KRIJNEN EN F . DAAMS , VUGHT Abonnementsprijs per 3 maanden 90 cent ; fr . p . p . 1 gld . Losse nummers 1 % cent . V£w PRIJS DER ADVERTENTIËN : Van 1—6 regels 90 et ., daarboven 15 et . per regel gemeten van lijn tot lijn . Bij contract van 250 of meer regels wordt korting toegestaan . Quae sursum sunt quaerite , Streeft naar het Betere . Alle advertentiën worden uiterlijk Donderdagavond ingewacht . Adres voor Redactie en Administratie : TAALSTRAAT 139 EN MARKT 289 VUGHT , Algemeene Vergadering der E . K . Kiesvereeniging te Vught op ZONDAG 18 SEPTEMBER aanstonds na de Hoog - mis in de groote zaal van het Patronaat . Alle leden , vrouwen en mannen , worden dringend uitgenoodigd daarbij tegenwoordig te zijn . fian de orde is het Concept-Reglement , dat na ge - daebtenwisseüng zal worden vastgesteld . Namens het Bestuur : J . B . VESTERS , Voorzitter . 4g*t ' VAN DUN-KOCK , Secretaris . !! 8.fl8Si!!Ëïi§eÈ!i!lL EERSTE BLAD . Onze Agenten . ' HELVOIRT : NIC . VAN DER AA . CROMVOIRT : HOEVENAARS . ST . MICHIELSGESTEL : J . VAN DER HEIJDEN , Dorpstr . A 193 . SCHIJNDEL : P . G . KU1JPERS , Kluis G 223 . VLIJMEN : JAN VERSCHUREN B 39 Voor de Missie van Mgr . Vesters . Hiermede geven wij kennis , dat wij voornemens zijn een lijst te openen van giffen voor de Missie van Mgr , Vesters op Celebes . Wij bevelen deze ten zeerste bij onze lezers aan . Met vreugde kunnen wij hier reeds de eerste gift vermelden . Redactie van „ De Aankondiger ". Uit Vught van N.N . f 50 ,—. Ter inleiding . ^ » Een weekblad voor Vught en omstre - ken ?" zoo vroeg ons in de afgeloopen dagen menigeen , wien het nieuwtje ter oore kwam . Meestal konden wij niet ach - terhalen , wat de oorzaak van dien uitroep was , ongeloovige verrassing , dan wel vreugde over eindelijk vervuld verlangen . Slechts een enkelen keer meenden wij te moeten denken aan spottend medelijden . Doch bijna allen , stonden sympathiek tegenover het plan en vonden , dat elk een het moest steunen . Lang heeft ' t een punt van overweging bij ons uitgemaakt in welke richting de op - lossing te zoeken van het vraagstuk , dat zich zoo vaak voordeed : hoe krijgen wij het best voeling met de massa ? De Bos - sche bladen , het zij hier dankbaar geme - moreerd , waren altijd te vinden , wanneer een beroep op hen gedaan werd , maar ook zij konden velen niet vinden . Teveel zijn er altijd nog , voor wie een dagblad een onmogelijkheid blijft . Lezen is hun te inspannend werk , dan dat zij zich dagelijks daartoe zetten .. Anderen willen meer plaat - selijk nieuws . Zij blijven , niettegenstaande auto en vliegmachine de afstanden deden weg vallen , hun eigen alledaagschen kring beschouwen als het meest belangrijke ter - rein , waarvan zij elke merkwaardigheid , elk nieuwtje willen kennen . Weer anderen willen meer van hun bond , hun vereeniging hcjoren enJezen , en begrijpen niet , dat hun blad daarvan niet veel meer geeft . Deze gevoelens kennend en niet minder het verlangen van anderen aan die wen schen tegemoet te komen , besloten wij na rijp beraad den stouten stap te wagen . Want er hoorde moed toe tot de uitgifte over te gaan , daar waar reeds zooveel ge - boden werd . Zou het mislukken en alle arbeid en inspanning verloren moeite zijn ? Neen , weg met alle vrees , nu grondige besprekingen de mogelijkheid van uitvoe - ring hebben bewezen , dat was de slotsom , waartoe wij kwamen . En zoo bieden wij U thans de eerste - linge van een uitgave die , naar wij hopen , een voorspoedigen groei zal hebben en een hoogen ouderdom zal bereiken . Wij zeiden het reeds , de mogelijkheid is er , maar daartoe is noodig de wel wil lende steun van lezers en adverteerders . Zander abonne's geen advertenties , zon - der advertenties geen abonne's . Wij stel - den daarom èn de abonnementsprijs èn het advertentietarief zoo laag als eenigszins mogelijk was . Wordt ons streven op prijs geste d , wil men het plaatselijk blad , dat er . eifTcfelijk is , behouden , dan niet getalmd , maar ons uw advertenties toegezonden en U geabonneerd op „ De Aankondiger ." Onzerzijds zullen wij trachten aan al uwe verlangens tegemoet te komen en het blad te maken tot een welkome gast in uw huis . DE UITGEVERS . Wat wij willen . Het is een vaste gewoonte , dat de Re - dactie van een nieuw opgericht blad in het eerste nummer haar beginselverklaring aflegt . En terecht . Het lezend publiek dient immers te weten , wat geboden zal worden om daaruit te besluiten of de geboden waar van dien aard zal zijn , dat steun kan worden verleend . Ook wij willen aan die gewoonte getrouw blijven , al geldt het hier slechts een blad van plaatselijk belang . Meer dan een zal ons tegenwerpen , dat wij voor zoo'n blad ruimschoots aan alle eischen voldoen , wan - neer wij een strikte neutraliteit bewaren . Wij zijn echter een andere meening toe - gedaan en verklaren hierbij gaarne , dat de beginselen en de leer der Katholieke Kerk het richtsnoer zullen zijn , waarnaar wij ons willen richten . Te dien einde hebben wij ons de medewerking verzekerd van een Priester van naam . Deze zal regelmatig een actueel onderwerp behandelen en voorlich - ting geven over de groote vragen van den dag , omdat „ De Aankondiger ", naar wij vermoeden , het eenige blad zal zijn voor meerderen onzer lezers . Wellicht kunnen wij op deze wijze de wegbereiders worden voor een dagblad . Dat de keuze dan zal uitvallen ten gunste der Katholieke pers , achten wij aan geen twijfel onderhevig . Verder rekenen de uitgevers op den steun van velen , die met belangstelling het ver - eenigingsleven volgen . Deze categorie zal naar wij hopen bevrediging vinden in ons blad . Door zijn plaatselijk karakter kunnen FEUILLETON . Het einde eener Keizers - dochter . v j L Laatste bladzijde uit het leven van koningin Maria Antoinette . I . Viooltjes ! Viooltjes ! Koopt viooltjes I — De laatste viooltjes ! zoo riep de jonge , bevallige bloemenverkoopster met hare frissche , welluidende stem , terwijl zij den voorbijgangers haar gevuld korfje voorhield . Maar niemand wilde bloemen koopen . De tijd was te bloedig — de revolutie verhief haar vreeselijk hoofd met de Jacobijnen - muts — de koning was dood , de konink - lijke familie was in de naburige gevangenis geworpen , de schrik heerschte in Parijs en madame guillotine was koningin van Frankrijk 4 \„ Viooltjes ... Koopt viooltjes !" riep weder - om het bloemenmeisje en thans , naar het scheen , met beter gevolg . Want de „ burger " en de „ burgeres ", die naar haar toekwa - men , bleven staan , bekeken de bloemen en „ burger Maximille " zeide tot zijne schoone gezellin : Gervaise , mij dunkt , wij moesten dengeheelen voorraad maar koopen ! Zooals gij verkfest , Honoré ! Alleen de vracht zal te groot zijn . Ik zal u helpen dragen . Kindlief , aldus wendde hij zich tot het bloemenmeisje , „ hier hebt ge tien fran - ken . — Is dat voldoende ? De helft is reeds voldoende , mijnheer de markies ! zeide het meisje op zachtentoon . Lieve hemel ! kent ge mij ? zeide „ burger Maximille " verschrikt en ook zij ae gezellin verbleekte . „ Ondanks mijne ver - momming en valschen baard ?" Hoe zou ik u niet kennen , mijnheer de markies I Mijne moeder kwam als wasch - vrouw elke week in het paleis aan den Boulevard . Doch wees onbevreesd : Violetta verraadt hare weldoeners niet ! Dat ver - zeker ik u ! Kind , zeide de markies , mijn levenen dat mijner zuster — en een nog veeldierbaarder — liggen in uwe hand ! Eénwoord van u — en onze hoofden vallenonder de guillotine ! O , Violetta zal zwijgen , als ' t graflDat zweer ik bij de Allerheiligste Drie - vuldigheid , waaraan ik geloof , en bij de nagedachtenis mijner dierbare moeder , die nog op haar sterfbed uwe doorluchtige familie zegende . — Ik geloof — en vertrouw u , beste Violetta I Hierzoo , neem het geld , doch be - houd uwe viooltjes op twee ruikertjes na,die mijne zuster heeft uitgezocht . Terwijl deze de viooltjes tot zich nam , vroeg de markies : Zoudt ge iets voor de koningin willen doen ? In zou mijn leven voor haar opoffe - ren , verzekerde Violetta . „ Ik geniet bij dede wacht reeds zooveel vertrouwen , dat ze mij voor een volbloed-republikeinsche houden . Zelfs mag ik de gevangenis bin - nengaan , om daar mijne bloenfen te ver - koopen . Dat is goed , Violetta . Gij zult spoedig meer van mij vernemen . Hij knikte haar toe en keerde zich met pijne zuster , die de viooltjes in de hand droeg , naar het sombere gebouw , dat zich uitdagend en onheilspellend op den hoek der Beurs en der Bloemenmarkt verhief . Het was de gevangenis : veen warboel van grauwe , sombere gebouwen met ge - welven , kerkers en getraliede ! vensters , welker fondeeringsmuren door de ^ zwarte , slijkige golven der Seine werden omspoeld . Tijdens de revolutie , vooral in het jaar 1793 , was deze gevangenis „ het gildehuis des doods ", dat aan de guillotine duizenden offers leverde . Want de gevangenissen en kerkers waren zoo overvol van beschul - digden , dat men , om ruimte voor nieuwe gevangenen te maken , de overtolligen in menigte terechtstelde , zonder ook maar hunne verdediging aan te hooren . In dit oude „ paleis " was koningin Maria Antoinette gekerkerd , nadat verscheidene pogingen harer aanhangers en trouwe vrienden , om haar te bevrijden , mislukt waren . Een groot lokaal , in tweeën gedeeld door een schot , dat niet eens tot aan de zolde - ring reikte , maakte hare gevangenis uit . De eene afdeeling van het vertrek was bezet door de wacht — twee gendarmen , Duchesne en Gilbert genaamd — de andere werd ingenomen door de koningin , die in het gevangenisregister geboekt stond onder den naam van „ weduwe Capet ". Wordt vervolgd . Ofschoon wij • gaarne 8 kolommetjes feuilleton ge - geven hadden , moesten wij wegens plaatsgebrek ons bepalen totideze 4 . vervoiga .;