Tekstweergave van AAN1921_0917_0002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AGENDA ( Hierin zullen regelmatig alle vergaderingen worden vermeld , indien zi ] slechts tijdig worden opgegeven .) ZONDAG 18 SEPT . na de Hoogmis alg . vergadering van de R . K . Kiesvereeniging in het Patronaat MAANDAG IQ SEPT . n.m . 8 uur vergad . in het Patronaat van de Geitenfokvereen . VRIJDAG 23 SEPT . Loting voor de militie ingeschrevenen ( Lichting 1922 ) te ' s Bosch op het Stadhuis v.m . 9 uur . ZATERDAG 24 SEPT . Geitententoonstel - lirig bij de R . K . Jongensschool ( ingang Vliert ). Om 6 uur n.m . inleveren van zegels en bestellen van turf en steenkolen door de leden van het Spaarfonds der R . K . Werkliedenvereen . Tevens afrekening met degenen die eierkolen gehad hebben . ( Eenigste kennisgeving .) ZONDAG 25 SEPT . na de Hoogmis alg . ledenvergadering van de Coöp . „ Ons Belang " in het Patronaat . ( Eenigste op - roeping .) wij een groot plaats inruimen aan de verslagen van allerlei bonden . Ook de leden , die niet ter vergadering kwamen , zullen zoodoende van het werken der vereeniging kennis kunnen nemen . Wanneer wij daar - naast nog melding maken van de plannen om ook de kerkelijke diensten en de ge - meentelijke publicaties op te nemen , bene - vens alles wat aan wetenswaardigs in onzen kring voorvalt , dan zijn wij overtuigd , dat allen , die op de hoogte willen blijven van de gebeurtenissen hunner woonplaats , vol daan zullen zijn . Maar welke zal de gedragslijn zijn der Redactie op het terrein der politiek , zal men vragen . Ook daar geen neutraliteit . Als katholiek blad zullen wij volgen de groote lijnen uitgestippeld in het katholiek program , ons de vrijheid voorbehoudend onze meening te zeggen over de wijze van uitvoering , zooals de omstandigheden dat zullen vragen . In dezen geest zullen zijn de beschou - wingen over de Raadsverslagen , welke op - genomen zullen worden . Daarnaast zal iedereen de gelegenheid geschonken worden zijne meening te uiten , als hij andere opvattingen huldigt . Zoo stellen wij ons onze taak voor , waarbij wij op de medewerking rekenen van vele ingezetenen , die door kennis en positie geroepen zijn mede te arbeiden aan de verheffing van het individu , aan den voor - uitgang en de beschaving der gemeenschap . Want hoe klein ons blad ook moge zijn , wij beschouwen het als een eeretaak en tevens als een duren plicht door middel van dit blad naar vermogen te bevorderen het volksgeluk en de ware beschaving , welke steunen op de christelijke beginselen . Hierbij denken wij aan de leuze kort geleden door Henri Hermans in de Volkskrant gelan - ceerd : „ De ziel der cultuur is de cultuur der ziel ." Niet de moderne cultuur ( bescha - ving ), die ten slotte leiden moet tot over - beschaving , waarvan Duitschland op het oogenblik te genieten krijgt . Maar een volksontwikkeling naar christelijken geest , welke de vraagstukken des levens beschouwt in het licht der eeuwigheid . Oeen eenzijdigheid , geen partij kiezen tusschen de verschillende standen . Doch samenwerking en verbroedering van alle inwoners , zonder onderscheid van stand en rang . Nogmaals wij zijn klein en nietig verge - leken bij de groote bladen . Maar als Ka - tholieken kennen wij den parabel van het mosterdzaadje ! En weten wij ook , dat het machtige stoomschip „ de Titanic ", het won - der van volmaaktheid , dat absolute veilig - heid bood , zelfs zijn eerste reis niet vol - bracht . Dat de R 38 — het luchtschip met een lengte van 700 voet , nog voor het zijn eerste groote reis aanvaard had , veronge - lukte ! Daarom met Gods hulp , voorwaarts ! DE REDACTIE . Streeft naar het Betere . Quae sursum sunt quaerite , Streeft naar het Betere . Reeds de Apostel Paulus gaf dezen raad aan zijn christenen en wij kun - nen er nog alle dagen ons voordeel in vinden . Streeft naar het Betere , het kon een levens - programma zijn , een titel voor een boek , waarom niet de spreuk van deze krant ? Wij Nederlanders zijn van harte huiselijke menschen , wij houden het meest van wat het dichtst bij ons ligt . Nooit toonde ons volk veel aanleg voor cosmopolitisme . Het Nederlandsch is geen wereldtaal geworden zooals Engelsch en Fransch , het werd niet eens de taal van een werelddeel , zooals het Spaansch , niettegenstaande onze koloniën . Een Nederlandsche volksplanting op groote schaal kent de geschiedenis er maar één , in Zuid-Afrika , waar de boeren door hun volksnaam den roem van den Vaderland - schen boer de wereld voorhouden . Onze wetenschap bezit een verbluffend rijke litera - tuur over de gewestelijke en plaatselijke historie , terwijl wat Nederlanders over de algemeene geschiedenis schreven daarbij bedenkelijk afsteekt . Deze voorliefde voor de eigen omgeving blijkt duidelijk uit het feit , dat elke plaats van eenige beteekenis een plaatselijk blad rijk is . Vught zal er nu ook een krijgen naar wij hopen , ja , waarom ook niet ? Er zijn zooveel dorpen in ons land , die zich opwerkten tot meer belangrijke plaatsen : Velp , Bussum , Oisterwijk , Oss , Bergen , Heerlen : kan Vught ook niet wat meer worden ? Lukt dat , zou Vught dan ooit een groote buitenwijk van Den Bosch kunnen worden ?? De mogelijkheid , dat ons dorp uitgroeit tot een gemeente van meer voor - namen stijl , is er dunkt ons wel , het is maar de vraag hoe deze mogelijkheid in werkelijkheid kan omgezet worden . Alleen al dit enkele vraagstuk zou de moeiten en kosten van een plaatselijk blad volkomen waard zijn . Maar er is meer . Een kleine gemeente lijkt wat op een groot gezin : vader bmge - meester , ooms ( misschien weldra ook tantes ) raadsleden , een staf van huisbewaarder *, in gewichtige ambten , de gezinsleden gelukkig met de vruchten van hun goede zorgen , gewoonlijk is er zoo pais en vree in huis , nu en dan eens wat gekijf , maar hoe grooter de belangstelling is van allemaal voofgde gemeenschappelijke belangen , des te beier . Activiteit toch , ernstige bedrijvigheid , doet veerkracht losspringen . Onderlinge waardeering , eerlijke samen - werking bevordert het bereiken van goede resultaten . Waar men elkander wel begrijpt en hetzelfde doel nastreeft , blijft voor iv«r - waarloozing geen ruimte meer over . „ Op - bouwen dus , meewerken aan de gemeen - schappelijke belangen , een mooie taak voor een plaatselijk blad . Er is nog wat meer . Vught heeft een groote kerk met hoogen koepel en daar boven het Kruis . Kerk en pastorie zijn ook een middelpunt in een Roomsch dorp^len waarlijk niet het minst belangrijke , want de priester vergezelt den geloovige en zijn gezin als het ware door heel zijn leven , van de school naar de trouwzaal , van het Doopsel naar het Huwelijk , van het Huwelijk naar het Heilig Oliesel . Het is eigenlijk uit den tijd , dat in Brabant ook niet boven het Gemeentehuis een kruis prijkt . Het kon alvast een eereplaats krijgen in het bovenlicht van den ingang , zooals in De Streek , in West-Friesland , waar elke woning er mee geridderd is al sedert de jaren der Middeleeuwen door alle vervolging van de reformatie heen . Als het waar is , dat de geestelijke belangen van veel hooger waarde zijn dan de stoffelijke — en wie onzer zal deze waarheid weerspreken ? — dan zal het plaatselijk blad voor Vught ook kleur moeten bekennen , zijn Roomschëibe - ginselen hoog houden in een dorp , dat als onderpand van zijn trouw aan de kerkfien haar praktijk het beeld van het Heilig Hart plaatste midden op zijn kerkplein . Daarmee zijn de groote groepen van het programma voor de krant omschreven . Korter samengevat : I . De algemeene vooruitgang van Vught , in een tijd waarin wie niet vooruitstrevend is , onder den voet geloopen wordt . De uitbouw der economische en sociale belangen , nu de maatschappij een crisis doorleeft , zooals de wereldgeschiedenis er maar weinige gekend heeft . De trouwe praktijk der Roomsche beginselen , nu de strijd in de wereld gaat tusschen rechts en rood . Quae sursum sunt quaerite , Streeft naar het Betere . Tot nu toe kwamen de speciaal Vughtsche behoeften en belangen te weinig op papier . Wat berichten in gewestelijke bladen , daar - mee uit . Wel werd er over van alles en nog wat druk gepraat , zooals elk dorp de kunst van praten heftig verstaat , zoowel over wat er wel als wat er niet gebeurde . Het geschreven woord dringt echter meestal dieper door dan het gesprokene . Daarom moge het plaatselijk blad voor Vught worden een gelegenheid voor serieuze gedachtenwisseling , waaruit goede daden mogen ontstaan , immers : geen daden zon - der gedachten . Het nieuwe Gemeentehuis | j|te Vught . Niet alleen bij de korte opsomming der kroniek » Van hier en elders ", vinde de opening van het nieuwe Gemeentehuis vermelding , „ De Aankondiger " zou al heel slecht zijn plaatselijken aard begrijpen wan - neer het daarbij bleef . Als Vughtenaars ver - heugen wij ons over de mooie aanwinst en kunnen ons indenken in het gevoelen van Burgemeester , Wethouders , Raadsleden en ambtenaren bij het in bezit nemen van hun nieuwe woon . j I Zaterdagmiddag omstreeks 3 uur had de plechtige inzegening plaats door den HoogEerw . Heer Deken Mgr . M . van Os Hieraan was voorafgegaan de zegening van het kruis , dat door den Burgemeester zelf op zijn plaats werd gehangen . Mgr . van Os wees daarna na treffende woorden op het verheugende feit , dat het kruisbeeld hier weer de eereplaats innam . Hij hoopte , dat bij de moeilijke besluiten de Gekrui sigde voorlichting zou geven en bij heftige debatten een blik op het kruis vergelijk zou vergemakkelijken In zijn dankwoord wees de Burgemeester er op , dat hij er aan hechtte den HoogEerw . Heer Deken als eerste officieel persoon ten gemeentehuize te ontvangen . Maar ook in den vervolge hoopte hij hem daar nog meermalen te mogen zien . De optocht , die zich op initiatief van „ Vught Vooruit " had gevormd stelde zich inmiddels samen op het matktveld . De meeste vereenigingen namen daaraan deel . Langs het oude Raadhuis , waar zij den Burgemeester , de Wethouders de Raads - leden en den Secretaris in hun rijen op namen trok men onder gelui der klokken naar het nieuwe Gemeentehuis . Hier nam de voorzitter van Vught Voor - uit Mr . G . van Zinnicq Bergmann het woord . Wij willen aan zijn rede de navolgende punten ontleenen . Het nieuwe Gemeentehuis is geen Stad - huis , doch een vriendelijk , landelijk gebouw het symbool onzer gemeente , welke lande - lijk moet blijven en geen deel van eenstad behoort te worden ( licht applaus ). Het heeft een ongewonen vorm , maar de harmonie van het geheel verraadt den waardigen bouwmeester . Mogen , ook dehier te nemen besluiten steeds den waar - digen bouwmeester verraden . Licht en lucht kunnen overal in over - vloed binnentreden . Moge dit aanleiding zijn tot frisschen opgewekten arbeid daar - binnen . Het dochtertje van den spreker bood Mevr . van Lanschot een bouquet bloemen aan en het dochtertje van den Burgemeester haren vader den met bloemen versierden sleutel van het nieuwe raadhuis . In de openingsrede memoreerde de Bur - gemeester o.m het initiatief van het raads - lid den heer Hermans tot aankoop van Leeuwenburg . Hij sprak de hoop uit , dat de ingezetenen zich spoedig thuis zouden gevoelen in de nieuwe woning en rondom in het mooie park vaak een aangename , rustige verpoozing zouden vinden . Hij ging het nieuwe raadhuis betreden met den wensch , dat Gods beste zegen daarop zou rusten en dat van daar zou uitgaan een vooruitziend , kloek en recht - vaardig beleid . Luid applaus volgde op deze woorden . De fanfare speelde daarna het Wilhelmus , medegezongen door „ Werkmanskring ." Een 300 tal postduiven werden losgelaten eft de gymnastiekvereeniging „ Prins Hendrik " voerde eenige mooie standen uit . Vervolgens begaf de raad zich naar bin - nen , waar de receptie druk bezocht was . Nog geruimen tijd speelde de fanfare haar mooiste nummers , vreugde en luister bijzettend aan de plechtigheid , die een keurig verloop had . Richtlijnen .' Zelf heb ik het niet gehoord , maar ik heb het met de meesten in de krant gelezen , dat bij de opening van het Vughtsche raad - huis de Voorzitter van V . V . de gave des woords op een uitnemende wijze heeft ge - bruikt . Wie zulk een pluimpje krijgt , heeft meestal meer dan gelegenheidswoorden gesproken en dingen gezegd , die op dat oogenblik de hoorders pakten en waarover later bij het lezen nog eens wordt nagedacht . Dat verdient de zinnebeeldige verklaring van het uiterlijk van het raadhuis , die als de kern dier rede mag gehouden worden . Een landelijk gebouw als de gemeente zelf met landelijk karakter : wars van stads - manieren , noch belust om een stadswijk ooit te worden . Opgetrokken naar een op het oog wat onregelmatig , maar inderdaad weloverwogen plan : beeld der raadsdebatten en besluiten , zooals zij waren en mogen zijn . Het overvloed van licht en lucht als de daarbinnen te verrichten werkzaamheden . In kort bestek is hier waarlijk veel be - raamd . En van zoo wijde strekking , dat hetzelfde ook voor andere landelijke ge - meenten gelden kan . Vredig stemt de landelijke rust , waarin zij liggen ; eenvoud spreekt er met een klaren zin uit den mond der inheemsche dorpsbewoners en van een frissche veer - kracht getuigt de arbeid , die er in een kalm , door niets te overhaasten tempo ondernomen wordt . Of dit echter zoo zal blijven , is de vraag . Bij spreker was de wensch de vader der gedachte . Wie echter let op het gebeuren van den tijd , wie als in Vught naar de reden van het vergrootte raadhuis vraagt , weet dat een landelijke gemeente , die aan den zoom eener stadsgemeente is gelegen , bizonder als zij niet geheel van landelijk schoon verstoken is , een uitbreiding van bevolking krijgt , die niet zal nalaten haar oorspronkelijk karakter aan te tasten . Zoo zal het met Vught gelijk met tal van andere plaatsen gaan . Naast de trek van het land naar de stad , beslaat er tegenwoordig voor andere lagen der bevolking in omgekeerde richting een vlucht van de stad naar den buiten . Men weegt van beide de lasten en lusten tegen elkander op en verkiest met heele getallen het buitenwonen . Het zijn niet alleen de villabewoners die met modern gerij gemakkelijk de stad be - reiken en weer ontvluchten , als daar hun bezigheden afgeloopen zijn . Het zijn de ambtenaren en kantoorbedien - den , die met hun niet ruime bezoldiging de stadsgeneugten toch meestal ontberen en zich liever laven aan natuurgenot , dat zij buiten goedkoop en overvloedig hebben . Het zijn de arbeiders ook , aanvankelijk slechts de zulken , die uit woningnood ge - dwongen waren ver van hun winkel of karwei een onderdak te zoeken , maar nu ook verschillenden , die den tegenstand der vrouw om uit de stad te trekken overwon - nen hebben en buiten wonen , waar zij na den ingekorten arbeidsdag nog tijd en lust hebben om een stukje land te telen of wat vrijen arbeid te doen . Niemand kan veronderstellen , dat bij zulk een toewas yan bevolking alles blijft , zooals het eenmaal was . En daarom zal het zaak zijn bijtijds te waken om met die bevolking uit de stad , w < i • -- m ^ ■ i