Tekstweergave van ECH1925_0321-1_00001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
44e Jaargang Zatei*dag 21 M^art 1925 i«umm«sr' DE ECHO 8f LAND VAN CUYK Nieuws- en AcLvertentieblad Tweede Bladl. Eel EyaB^eiie m den Zooilad. Evaugelie volgens den H. Evatigelist Joannes, Vie Hoofdst. 1—15 vers. In dieh tijde begaf Jezus zich naar de overzijde van het rneer van Galilea en Tiberias. EW: Hem volgde eene groote inenigte, wijl ze de wonderteekenen za- uen,, die Hij wrochtte over de zieken, Je ­ zus- echter besteeg liet gebergte en /.at daar neder met zijne leerlingen. Het was nu dicht bij Paschen, liet feest der joden. Jezus sloeg dan de oogen op, en zag dat eene groote menigte tot Hem kwam; eu Hij zegt rot Phiiippus: Van waar zullcii we brood koopen, dat zij te .eten hebben? Dit zeide Hij echter om hem te beproeveu want zelf wist Hij wait Hij doen zoude. Phiiippus antwoordde Hem: Vopr twee- honderd tienlingen brood is niet ^ geuocg voor hen, dat ieder een stnkje krijge. Een zijner.leerlingen, Andreas, de broeder van Simon Petrus, zeide tot Hem; Hier is een knaapje, die vijf gerstebrooden heeft en iwee visschen, maar wat is dat voor zoo velen? Jezus echter zeide; Laat de men- schen gaan zitten. Er was nu veel gras daar ter plaatse. De maunen gingen dus yJtten, ten getale van ongeveer vijf dui- zend. Jezus dan nam, de tirooden, en sprak een dankgebed, en deelde ze uit aan de neergezetenen; eveneens ook van de vis ­ schen, zooveel hun beliekle. Als ze nu verzadlgd zijn, zegt Hij tot zijne leerlingen; Verzamelt de overgebleven brokkelinsen, dat er niets verloren ga. Ze zamelden dan op, en vulden twaalf korven met brok- • kelingen, die de gespijzigden van de viji gerstebrooden over hadden. Bij het zien dan van het wonderteeken, dat Jezus ge- daan had, zeiden de menschen: Deze is waarlijk de profeet, die in de wereld moet komen. Jezus dan, voorziende dat ze Hem zouden komen wegvoeren om Hem Ko- ning te maken, trok zich weder^ terug op het gebergte, Hij alleen. termijn was vastgesteld, is juist, om in geheel dezen Rijkskieskfing een iiniforme regeling te verkrijgen, door het Bondsbestuur van dien kring be- sloten dezen termijn over geheel den Rijkskieskring 's-Hertogenbosch op 1 Februari te houden, zooals reeds in December werd besloten. Hiervan is tijdig aan de besturen der locale en parochiale kiesvereeni- gingen kennis gegeven Wanneer met deze kennisgeving voldoende reke- ning was gehouden, was er geen reden geweest om zich te beklagen. * Het blad, hier bedoeld, is ver- moedelijk het onze, althans wij heb- doch we plaatsen thans het belangwek- kend betoog in zijn geheel. Jls ❖ « Opkomst ca glorie. Een stedeke is Gennep w61 en is dat ook steeds geweest. Uit het oude Gennapium omstreeks het jaar 1000 ontwikkelde het zich tot een dier miniatuurvestinkjes in grensgebieden, die aan alle beroering der oorlogvoering ruim hun deel kregen. In den tachtigjarigen oorlog beteekende G,ennep als versterkte plaats iets. Daar- na traden' sluimer en achteruitgang in. In 1870 telde het plaatsje nog maar een vijftienhonderd inwoners. Doch de schoone dagen van Aranjuez waren nabij. De N.B.D.S. ofwel N o o r d- Brabant—Duitsche Spoorweg M a a t s c h a p p ij werd opgericht. Gen- Oneerlijk spei? *** Wij ontvingen het volgend communique ter opname : Op de Bondsvergadering van den Rijkskieskring 's-Herlogenbosch op 14 Maart jj. deelile een der afge- vaardigden mede, dat in een plaat- selijk blad de opmerking was ge- gemaakt, dat in den Bosschen Rijks ­ kieskring de termijn, binnen welken men als lid tot de plaatselijke of parochiale kiesvereenigingen kan toe- treden, korter was gesteld dan elders, hefgeen men als oneerlijk spel be- schouwde. Waarschijnlijk is men tot deze op ­ merking gekomen omdat in verschil- lende R.K. Bladen het b richt gestaan heeft, dat m n zich tot 15 Maart als lid bij zijn kiesvereeniging kon op geven. Juist is alleen dat de Algemeene Bondsvergadering te Utrecht besloot,' dat in alle kieskringen uiterlijk tot 15 Maart leden konden worden aan- genomen. De verschillende Rijkskies- kringen werden vrijgelaten reeds ge- troffen regelingen te handhaven of alsnog op te heffen, mits zich hou dend aan den uitersten termijn van 15 Maart. Hoewel van organisaiorisch stand- punt een uniforme regeling zeer wen schelijk geacht mag worden, gaat het niet aan, om, nu bedoelde ter ­ mijn in verschillende Rijkskieskringen niet dezelfde is, dadelijk maar van oneerlijk spel te spreker. Immers, hoewel door verschillende Statenkieskringen uit den Rtjkskies kring Den Bosch reeds een andere "^feuIUIETON ^ fiorm ac Roorman. „Wel, jongvrouw Mabelia," zei de poortwachter, het ongeduld drijft u zeker hierheen, maar de nacht begint reeds te korten, en weldra zal een boodschapper ons de goede maar komen brengen." „lk hoor den hoefslag van een paard; spoedig, Wicbert, laat de val- *brug neer", zei Mabelia, den poort ­ wachter bij den arm grijpend. „Toe{ niet, Wicbert, zie daar komt de ruiter al aangereden." „Maar hij is niet alleen", moinpelde de pude dienaar, „en hij schijnt ge- wond." , Mabelia luisterde niet. Zij sSneldc de valbrug op, nog v66r deze geheel was neergelaten, en de aankoinenden te gemoet. „Heilige Maagd!" kreet ze, ,.het is mijn vader". „Mabelia, mijn kind, wees sterk," zei Yge Qalama, die zijn gezellen een wenk had gegeven hem van het paard te helpen. „Vader! kreet de jonkvrouw weer, toen ze hem van nabij zag, zonder helm, het harnas doorkorven en met bloed bedekt, het gelaat Week als een doode, — „mijn arme vader!" Ook Wicbert en Qerswinde waren thans nader gekowien. Zij begrepen al- ben ter zake een opmerking gemaakt. | nep kwam te llggen aan de door deze Feit is in ieder geval, dat in de meeste Kieskringen gelegenheid was tot 15 Februari, om zich als lid der Kiesvereeniging op te geven, terwijl id den Bosch de fatale datum 1 Fe ­ bruari was. Evenzeer is het een feit, dat de laksche ki'Czers niet gemak- kelijk in de Kiesvereeniging zijn te krijgen en dat de propaganda daar- toe beter slaagt naarmate de verkie- zingen naderen. Zoodoende heeft b v. Limburg na den sluitingstermijn van den Bosch nog honderden leden ge- wonnen Dat daardoor de eene Kieskring een voorsprong krijgt op der. anderen, zal niemand ontkennen. En wanneer we dat „oneerlijk spel" noemen, dan is dat geenszins een onvriendelijkheid aan *t adres van het Bossche Bondsbestuur, dat ter zake zeker zijn plicht deed. Ieder weet echter, dat tusschen tijdig waarschuwen der Kiesver ­ eenigingen en het ontplooien vah een krachtige propaganda door deze lichamen een heele afstand ligt. Een afstand, waarvan thans bij vele het einde nog niet te zien is! jaren 1914—1919 de volgende cijfers te bieden; 2772, 2875, 2993, 3110, 3354, 3352. Dat was het h o o g t e p u n t, dat niet werd overschfeden. Toen elders woningnood heerschte, was deze ook in Gennep sterk vbelbaar en werden door N.B.D.S. en een door de N. S. gesteunde bouwvereeniging een tweetal koionies gesticht, resp. 38 (Voor- hoevepark) en 28 (Genapium) woningen omvattend, meest arbeiderswoningen na- tuurlijk. Verdere plannen tot woningbouw met subsidie, kwamen wegens weerstand van hoogerhand, niet tot uitvoering; ach- teraf bleek dit maar gelukkig. Verlichting en schoolwezen werden gemoderniseerd; alom werd druk door partifculleren met of zonder premie gebouwd MUNHARDT's Zenuw-TabSetten . . 75<^ Laxeer-Tabietten . .tx)" Hoofdpijn-Tableiten Bij Apoth. en 141—No. 290 Geniiep's glorie en verval. De opkomst na 1870. — Opening der N.B.D.S. — Internationaal ver- keer. — Uitbreiding der Werk- ' plaatsen. — In 1919 het hoogtepunt. — Hoe het verval kwam. — De iiqiiidatie der N.B.D.S. — Vij! ton minder inkomsten per jaar! — Hoop op herstel door vestiging van industrie. — De gunstige factoren daarvoor. — Misplaatste ziiinigheid bij de N. S.? Wij hebben in een van onze vorige nummers reeds in een artikeltje „Gennep's toekomst" in groote lijnen gswezen op de sombere toekomst van ons stadje, waarbij we in enkele punten de ge- volgen aanstippen, welke de degradatie der werkplaatsen met zich zouden bren ­ gen. Heette het toen van verschillende zijden, dat wij den toestand te somber inzagen, thans komt de Limburgsche re- dacteur van de Msb. na informaties onze zienswijze onderschrijven in een uitvoerig betoog in zijn blad. Dat betoog onderschrijven we, althans ill iioofdazken. Op enkele ondergeschikte punten komen we te zijner tijd wel terug, les: als Yge Galama in dezen toestand naar zijn burcht terugkeerde, nioest alles verloren zijn. „Arm Friesland!" zei de potestaat, leunend op den arm van iVlabeha en van Hoige, „welk een vreeselijke nacht! De meesten der onzen zijn gevallen onder de strijdbijlen der Noorinannen, en indien ge mij nog levend terugziet, hebt ge zulks te danken aan deze twee wakkere mannen: ridder Ookko en Hoige." Mabelia had Okko Juckema tot dtts- ver niet eens opgemerkt; ze had al ­ leen haar vader gezien, een schim van dc fiere, krachtige gestalte, die wei- nige uren te voren aan het hoofd van zijn rnannen was uitgetrokken. Okko Juckema de reder haars vaders 0, wat had ze hem slecht beoordeeld, hem snood beschuldigd! „Ik dank u, rider Okko," zei ze, zich tot hem wen- dend, met warmte, „en ii ook, trouwe ffoige." Weerk Ion kde hoefslag van een maatschappij geexploteerde lijn Boxtel- V/esel en werd zetel van de hooiddirectie dezer onderneming, nu zieltogende in een zeer gecomphceerd faillisement. Gennep werd in den loop der jaren een station eerste klasse, liet eerste station met douanekantoqr op Nederlandsch ge- bied voor het groot infernatio- n a a 1 v e r ke e r Duitschland—Vlissingen —Engeland. Tot voor den oorlog passeer- den hier elken dag een achttal mailtreinen Berlijn—Vlissingen en omgekeerd. Verder stoomden hier binnen de sneltrein Ham ­ burg—Antwerpen (een maal per dag) en de tandverhuizerstrein uit Kattowitz, die de Poplsche landverhuizers naar de ha vens bracht, vanwaar ze naar Amerka scheep gingen. Bovendien liepen nog een tiental locaaltreinen op het traject VVesel —Boxtel. Koningen en keizers passeerden dit sta ­ tion, waar toch altijd even halt gehouden werd. Hier reden o.m. voorbij; de Duitsche keizer (naar Engeland), de tsaar aller Russen en de koning van Engeland. 3oms bracht het plaatselijke muziekcorps dep hoogen voorbijrijdersi wel een schateren- den greet. Het genadeoord Kevelaer ligt niet zoo heel ver van Gennep. In den zomer zag dit station dus ook deii stroom van b e d e V a a r t g a n g e r s, op reis naar Kevelaer, hier binnen- en wegrijden. Dat waren er soms wel 30 a 40 duizend per seizoen. Station Gennep werd natuurlijk op dit groote en iiiternationale verkeer ingerich^. Het is een ruim gebouwd en goed onder- houden station, berekend voor druk ver- tier. Dit beteekende in de goede dagen, toen hier douane-oponthoud was, werkelijik ook wat. De reizigers van den trein Ham ­ burg—Antwerpen lunchten meestal's mor- gens omstreeks 8 uur in dit Nederlandsche station. Het hotelwezen kwam hier even ­ eens tot bloei want menigeen nam of ver- liet hier de internationale treinen of ge- bruikte bij langer oponithoud iets in het stadje zelf. . Zooals gezegd was hier het hoofdbureau der N.B.D.S. gevestigd, waaraan een 80- tal • personen in admtoistratieven dienst verbonden waren. De oorlogstijd bracht drukte door mobilisatie en inkwartiering; soms waren op dit gewichtige punt meer dan duizend militairen ondergebracht. De Steenkolenhandelsvereeniging hield er voor de Zuldelijke distribute tijdelijk een bureau; want hier arriveerden ook fJuhr- kolentreinen. DeM aasbuurtspoorweg (Venlo— Nijrnegen) in 1913 geopend, rr.aakte van Gehnep een spoor wegknoop- p u n t. De reparatlewerkplaatsen der N.B.D.S. breidden zich tot 1913 nog aanhoudend uit en verschaften werk aan een 100-tal menschen; tractiej weg en werken en controle vergden nog meer personen. Bij zooveel voorspoed moest ook de bevolking der gemeente wel toeneineen. Was deze in 1870 nog maar even 1500, in 1913 passeerde ze al de 2600 om vOor de terug tev oeren. „Ik moet weten, wat die jobsbode meldt." Wicbert wilde de jonkvrouw terug- houden,. maar zij had den naam Al- rnenum opgevangen. „Waar is Ubbo Adelen?" vroeg zij. „Ubbo Adelen is een verrader," ant ­ woordde de bode, „hij heetf ons aan de Noormannen overgeleverd, „Qij liegt"! schreeuwde Mabelia. Dit waren haar laatste woorden. Bewus teloos zonk zij in de armen van Qers ­ winde neer. Verval en zijn oorzaken. En toch was toen al de toekomst van Gennep ondermijnd. Ofschoon er verschil ­ lende omstandigheden momenteel samen- werken om Gennep te degradeeren tot een doodgewoon „provinciegat'', ligt de schuld toch in de toestanden door den wereldoorlog geschapen. Het groote verk'eer Midden-Europa—En ­ geland hield toen vrijwel op en heeft zich na den oorlog — over deze lijn althans — niet hersteld. Tijdelijk wordt Gennep ^lachtoffer van den strijd tusschen Vis- svngen en Hoek van Holland om d e Duitsche mailtreinen. De Nederlandsche Spoorwegen hebben beslist tengunste van Hoek van Holland zoodoende duurt de reis (via Oldenzaal) enkele uren langer over Nederlandsch KC' bied. Duitschland ziet natuurlijk zijn Inter ­ nationale treinen liever niet door bezet gebied gaan, omdat dan de Belgen nog eens kans krijgen hun neus te steken in het groote Dnitsch—Engelsche verkeer Het traject Wesel—Gennep—Boxtel wordt nu enkel maar door lokaaltreillen bereden; ook de zware sneltreinlocomo- tieven zijn van deze route weggenomen. Het station degradeerde tot 4 kiasse! Om reden van bezuiniging, speciaal om hooger toezicht houdend personeel uit te sparen, hebben de N.S. besloten d e werkplaatsen te Gennep, waar lo- comotieven en spoorwegwagens gerepa- reerd worden, op te heffen. Het groote aantal administratieve ambtenaren bij de N.'B. D. S. in dienst, is sinds het in ex- ploitatie-nemen der lijn door de N.S. reeds geleidelijk weggetrokken. Het personeel djer werkplaatsen — een honderdtal met liyn familieleden — zal nu volgen. Het in verval raken der lijn brengt natuuriijk op zichzelf nog verdere mutaties mede. Het vrijgekomen personeel zal over meerdere plaatsen in het land worden verspreid. Naar schatting zullen in de naaste toe ­ komst 'n duizendtal personen Gennep ver- laiten, d.w.z. een derde der bevolking! Nadat de schrijver er op gewezen heeft, dat het voor de bezitters van eigen huizen met grond een hard gelag is, deze van de hand te moeten doen ver beneden de waarde, wat ook 't geval is met de hui ­ zen, door premiebouw verkregen, ver- volgt hij: De groote liquidatie is reeds begonnen. Het directiegebouw der N. B. D. S. komt onder den hamer, evenals het Voorhoeve- park met zijn 38 woningen. De woning ­ nood is reeds in het tegendeel veranderd; meerdere huizen staan leeg, terwijl andere tegen lage prijzen van de hand gingen. Als de exodus zal zijn voltrokken, wordt gerekend op een minder i n- komen van eeri klein half mil- ioeii gulden per jaar. Juist de beste inkomensi trekken weg! Wat zullen de gevolgen voor gemeente en neringdoenden wezen? Voor de ge- gemeente, die haar inkomsten — als geen andere bronnen worden aangeboord — met een derde of wellicht de helft ziet verminderen, veel te hooge lasten. want de uitgaven voor wegen, verlichtting, on- derwijs, enz. verminder^ natuurlijk lang niet in gelijke mate. De winkeliers ver- liezen een groot deel van de clientele, inisschien ook niet minder dan de heift van hun omzet. Waar zoovele huizen yrij komen, zullen de huren natuurlijk snel en sterk zakken. Wat Gennep behouden zal door zijn ligging: armlastige uit Duitsch ­ land gekomen Nederlanders, die hier vaak ,,blijven hangen" en zich vestigen. Mogelijkheid van hersteL De vooruitzichten zijn voor Gennep dus wel somber. Natuurlijk wordt nu reeds uitgezien naar middelen om te voorkomen, dat deze groote uittocht in een ramp voor de gemeente ontaardt. Pogingsn worden in het werk gesteld om industrie ter plaatse gevestigd te krijgen. Gennep ligt aan goede verkeerswegen. De binnen afzienbaren tijd voor 2000 tons schepen bevaarbare gekanaliseer- de Ma as stroomt langs het stadje; n;is- schien is van de zij-rivier de Niers wel een haven te maken. Het Maas—Waal- kanaal is ook met veraf. D e 1 ij n e n W e- landsche station op de kortste treinroute naar een haven op Engeland, Vlissingen dit geval. Verwacht wordt, dat de Duitschers dan wel zullen. zorgen opnieuw hun mailtreinen naar het een paar uren vroeger bereikbare Vlissingen te dirigee- ren. Wellicht blijkt dan, dat de — overi- gens- terecht — bezuinigende N. S. in deze zaak wat voorbarig zijn geweest. j 1^: '.'Ml ^ .-c t Brofichitis Als Uw in den aarivang onbetee- kenende verkoudheid is verergerd tot bronchitis, talm dan niet langer, neem de baproefde Akker's Abdij- siroop die de prikkelende hoest- aanvallen zal temperen, de slijm zal opiossen en Uw ontstoken slijmvHezen volkomen genezen. AKKER's verziicht — :£uivert — gcneest. Alom verkrijgbaar in kokers vao 230 gram /J.50 ± 550 gram /2.75 en ± 1000 gram/4.50 V. op luidrtichtige wijze, nu reeds lang vierden de Noormannen onder drank en dobbelspel hun overwinning op de Friezen. „Mocht dat geraas en dat slempen nu toch eindelijk eens ophouden," zei Thora tot Rotrude. „Dat mijne land genooten de zege hebben behaald, strekt rnij tot verheugenis, maar de wreedheid, die zij jegens de overwon nenen aan den dag leggen, en hun paard, ditmaal in razenden galop. Eon j ongel>ondenheid is mij een walg oogenblik later reeds stond de ruitej voor de weer opgehaalde brug. „Wie zijt gij?" riep Wicbert. „Een bode van Marleif Fleringa. Wij zijn verraden. De aatival op d enburcht te Almenum is afgeslagen. De onzen /iin dood of verstrooid „Cjij zegt wel wreedheid," beaamde Rotrude, wier oog van verontwaardl ging flikkerde. „Is het niet wreed, hon<- derden hutten en hoeven in vlammen te doen opgaan, weerlooze grijsaards vrouwen en kinderen in koelen bloede tev ermoorden, omdat de Friezen het Ondanks zijn uitputting dwong Yge fewkagd hebten, voop de vrijheid en Oalania, die den hoefslag gehoord had, /Iin geleiders, hem naar de burchtpoort de onafhankelijkheid van hun land naar de waepns te grijpen? En is het niet laf, de mannen te dwingen, met een strop om den hals te gaan, ten teeken van de diepste en vernederendste dientsbaarheid?" „lk begrijp uwe verontwaardiging, Rotrude, en billijk ze," hernam Thora. „Tevergeefs heb ik al mijn invloed bij mijn vader aangewend, om aan die wreedheid en vernedering paal en perk te stellen, maar op dit oogenblik is het hart mijns vaders niet voor men- schelijke gevoelens toegankelijk. En al zou hij willen, dan twijfel ik nog, of de Noormannen in den roes hunner overwinning liaar 'zijn stem zouden luisteren." „En die arme ridder, zal hij hier in zijn kerkerhol moeten verkwijnen tot- dat een ontijdige dood hem uit zijn lijden verlost?" vroeg Rotrude weer. „0, als hij eens wist, de arme, dat zijn landgenooten hem van verraad ibe- schuldigden, dat zijn naam door dui- zenden wordt vervloekt, dat honder ­ den zijn gestorven met een verwen- sching aan Ubbo Adelen op de lippen." Thora stampte met den kleinen voet op den vloer. „De dochter van Qorm der NoOrman te zijn, en machteloos te wezen om daar iets aan te veran- deren! Qeloof mij, Rotrude, dat dit een kweling voor mij is, die mij geen oo genblik rust laat." „En," hernamRotrude, haar gedach- tengang vervolgend, „hoe groot moet niet het lijden van Mabelia Qalama zijn, Zii kan en zal geen geloof slaan S e 1—B 0 x t e 1 en Ven 1 o—Nij in eg en kruisen elkaar hier, terwijl vlakbij (kruis- urit Beugen) de sneltreinen naar het Zui' den (Roermond—Sittard—Heerlen—Maas ­ tricht) passeeren en stoppen. Door den uittocht komen vele wonin ­ gen, kantoren en werkplaatsen vrij. Ter- reinen zijn er ook nog genoeg. De condi- ties voor industrieen, die zich daar ves ­ tigen willen, zijn dus niet slecht. Ook voor gepensionneerden met be- perkte inkomsten, zal Gennep iets weten te bieden, omdat huishuren en levensstan- daard hier zeer matig zullen worden. Gen ­ nep beschikt bovendien over goede on- derwijsinrichtingen, heeft een modern in- gericht sanatorium en ligt niet ver van het schoone natuurpark Plasmolen en de eveneens mooie, boschrijke Duitsche stre^ ,ken van Kleef en Goch. Bovendien ligt de universiteitsstad Nijrnegen ook nog vlakbij. Het lot van Gennep is verbonden aan ^at der z.K. Keulsche zone. Trekt de geallieerde bezetting daaruit, dan ver- dwijnen de vreemde soldaten en ambte ­ naren meteen langs de grens. En dan h e rk r ij g t Gennep z ij n oude g u ii s- tige voorwaarde: eerste Neder- 8UITENLAND BELGIE EEN TREIN VERPLETTERT EEN CAF6. het dorpje Pargny nabij Reims is een locaaltrein een cafe binnengereden, nadat hij eerst een auto op den weg /er^iletterd had. ■ De spoorbaan kriy.st het dorpje juist op een steile helhng. Doordat de rails be- -neeuwd waren en de remmen weigerden, reed de trein met groote vaart de helling af, terwijl de locomotief met twee passa- gierswagens over de rails hotste. De machinist en de stoker werden be- wusteloos en z;waar gewond opgenomen. De passagiers en de bezoekers van, het cafe kwamen met den schok en den schrik vrij. DUITSCHLAND. ONTHOOFD, Te Keulen is door den beul uit Maagden- burg de 49-jarige weduwnaar Nic. Kunt- zefer, stadswerkman te Aken, die den Ssten October van het vorig jaar wegens moord, op twee elfjarige meisjes, op 18 Augustus van hetzelide jaar gepleegd, was ter dood veroordeeld. De onthoofding. geschiedde te Keulen, omdat zich daar de eenige guillotine van" het Rijnland bevindt. Voor zijn dood had Kuntzeler veel be- rouw en ontving hij de H.H. Sacramenten der Stervenden. , ENGELAND. TEGEN DEN WOEKER. Een maximumrente van 15 pet. In het Hoogerhuis is door Lord Carson een wetsontwerp ingediend, dat den woe- ker bedoelt te bestrijden. Het bepaalt, dat ' indien geldschieters tot wetielijke stappen mochten overgaan teneinde geleend geld terug te krijgen en de rentevoet 15 pet. overschrijdt, de reclitba:nk deze", mttrest met de benamingen woeker cn^geweten- loos mag aanduiden, tenzij de geldscliiet^r bewiist dat in alle omstandigheden van zijn zaak de gevraagde interest niet but- tensporig is eri,voordeel inhoudt voor den gcldnemer. Het zal den geldschieter en den bedoelden geldnemer eveneens vrij, staan zich te wenden tot de graafschapsrecht- bank om af te zien van een grens van 15 pet., indien daarvoor een goede oorzaak wordt opgegeven. Maar in geen enkel ge ­ val zal samengesiielde interest worden toegestaan. Daar er in het Lagerhuis een ^oortgelijk wetsontwerp is ingediend, zal een com- missie ad hoc uit de beide Huizen de twee wetsontwerpeii ecrst onderzoeken. H GAG A HUE ,VAN PRINS TQT BEDELAAR. Fe Boedapest werd eenige dagen geie- deh bij een politierazzia een oude man in geheel verschooierden toestand aange- houden*Het bleek te zijn Prins Alexander Hohenlehe-Thiiringen, Freiherr von Gabel- stein. In het jaar 1924 was hij te Boedapest gekomen, nadat hij zich van zijn vrouw te Weenen had laten scheiden en' hem door zijn familie een toelage van 4 mil- lioen kronen jaarlijks was toegezegd. Ploi- seling hidden echter die toelagen op en toen zonk de man steeds dieper in den afgrond. In allerlei achterbuurten zwierf hij rond, tot hij ten slotte bij een wasch- vrouw terecht kwam, waar hij dienst- knechten moest verrichten voor kost en inwonirtg. Door deze vrouw werd hij ech ­ ter tenslotte ook op straat gezet en sinds dien tijd was hij dakloos, tot de politic zich over hem oiitfermde. Thans wordt hij in het poiitiegasthuis verpleegd. aan de gerucliten, die Ubbo Adelen als den verrader aanwijzen, maar welk een foltering voor haar. hem als zoo- danig te zien brandmerken. Watm oet zij antwoorden, hoe hem verdedigen, hoe de beschuldjgers tot zwijgen bren ­ gen? Spoorloos is hij verdwenen, door Noorsch goud omgekocht. Dit zegt men hardop. Dit zeggen zijn beste vrienden." „Houd op, Rotrude, gij martelt mij met dit alles voor oogen te houden, terwijl ik niet bij machte ben iets te doen." „Dat is nog niet alles," vervolgde Rotrude met gloeiende wangen en tril- lende stem. „Gij weet, Thora, dat Okko Juckema de redder van Yge Galama heet. Aan een reder is men dankbaar- heid verschuldigd. Nu Ublx) Adelen uit den weg geruimd en als verrader is geschandviekt, zal Mabelia, hoe zij ook moge terugstreven, de vrouw moeten worden van Okko Juckema. „Bij Thor! dat'zal ze niet!" riep Thora uit, opnieuw driftig op den vloer stampend. „lk ben de dochter van een Noorman, maar ik ben ook een vrouw, en zulk een, griiwel zal ik niet gedoogen." . „ , r-. „Heb dank, Thdra, hernam Ro ­ trude; „lk wist wel dat ik niet tever- geefs een beroep op u zou doen." „Zeg mij geen dank, Rotrude, voor- dat mijn pogen met goeden uitslag is bekroond. Maar hoe komt gij er toe, het met zooveel warmte voor Mabelia op te nemen of zij uw zuster ware?" „Hoe ik er toe kom? Al ken ik Ma ­ belia niet, ik kan het niet aanzien, dat de lafaard en verrader, die Okko Juc ­ kema is, de vrucliten zal plukken van zijn verraad, dat hij na Ubbo Adejen ook nog Mabelia ongelukkig zal maken." „Qij hebt eeen goed hart, Rotrude, en ik beloof u, dat ik zal doen wat in mijn vermogen is. Ware het niet, dat mijn vader zich thans in den kring van zijn mannen bevond, zoo zou ik aanstonds naar hem toe gaan. Nu zal ik mijn bede tot een gunstiger oogen ­ blik hebben te verschuiven. Zie eens,- Rotrude," vervolgde ze, den sjerp te voorschijn halend, dien ridder Ubbo van Mabelia als talisman had ontvan- gen, „wat een kostbaar stuk." Rotrude beschouwde hem met de meeste aandacht. „Hij is inderdaad zeer fraai," zei ze, met haar vingers zacht de zijde streelend. „Zijn er die helm en dat kruis en die letterteekens op geschilderd?" vroeg ze. „Met de naald geschilderd," ant ­ woordde Thora. „Een waar kunstwerk, vindt ge niet, Rotrude?" Het jonge meisje was nog altijd in de beschouwing van den sjerp ver- diept. Zij koj] het zich niet verklaren, maar ze voelde een zonderlinge ont- roering bij het zien van het kunstige bordimrwerk. (Wordt vervolgd).