Tekstweergave van ECH1925_0321-1_00003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

44e Jaargang Zaterdag 21 iWgai^t 1925 raummter && DE ECHO LAND VAN CUYK Nieuws- en Advertentieblad mmammm Tweede Blad. Bel Etifflielie »an dm Mali. Evaugelie volgens den H. Evatigelist Joannes, Vie Hoofdst. 1—15 vers. Ill dien tijde begaf Jezus zicli naar de overzijde van het meer van Galilea en Tiberias. Eo Hem volgde eene groote menigte, wijl xe de wonderteekenen za- iien,. die Hij wrochtte over de ziekcn. Je- -/ais- echter besteeg het gebergte en xa[ daar iieder met zijne leerliiigen. Het was nu dicht bij Paschen, het {eest der Joden. lezus sloeg dan de oogen op, en zag dat eene groote menigte tot Hem kwani; en Hij zegt tot Phiiippus: Van waar zullcn we brood koopen, dat zij te .eten hebben? Dit zeide Hij echter om hem te beproeven want zelf wist Hij wait Hij doen zoude. Phiiippus antwoordde Hem: Voor twee- honderd tlenliugen brood is niet geuoeg voor hen, dat ieder een stnkje krijge. Een zijner.leerlingen, Andreas, de broeder van Simon Petrus, zeide tot Hem; Hier is een kuaapje, die vijf gerstebrooden heeft en t ivee visschen, maar wat is dat voor zoo velen? Jezus echter zeide; Laat de men- schen gaan zitten. Er was nu veel gras daar ter plaatse. De mannen gingen dus zitten, ten getale van ongeveer vijf dui- zend, Jezus dan nami de brooden, en sprak een dankgebed, en deelde ze uit aan de iieergezetenen; eveneens ook van de vis schen, zooveel hun beliefde. Als ze nu verzadigd zijn, zegt Hi) tot zijne leeriingen: Verzamelt de overgebleven brokkehngen, dat er niets verioren ga. Ze zamelden dan op, en vulden twaalf korven met brok- ■ kehngen, die de gespijzigden van de viji gerstebrooden over hadden. Bij het zien dan van het wonderteeken, dat Jezus ge- daan had, zeiden de menschen: Deze is waarHjk de profeet, die in de wereld moet komen. Jezus dan, voorziende dat ze Hem zouden komen wegvoeren om Hem Ko- ning te maken, trok zich weder^ terug op het gebergte, Hij alleen. Oneerlijk spei? *** Wij ontvingen het volgend communique ter opname : Op de Bondsvergadering van den Rijkskieskring 's-Hertogenbosch op 14 Maart jj. deelile een der afge- vaardigden mede, dat in een piaat- selijk blad de opmerking was ge- gemaakt, dat in den Bosschen Rijks kieskring de termijn, binnen welken men als lid tot de plaatselijke of parochiale kiesvereenigingen kan toe- treden, korter was gesteld dan elders, hefgeen men als oneerlijk spel be- schouwde. Waarschijniijk is men tot deze op merking gekomen omdat in verschil- lende R.K. Bladen het b richt gestaan heeft, dat m n zich tot 15 Maart als lid bij zijn kiesvereeniging kon op geven. Juist is alleen dat de Algemeene Bondsvergadering te Utrecht besloot,' dat in alle kieskringen uiterlijk tot 15 Maart leden konden worden aan- genomen. De verschillende Rijkskies- kringen werden vrijgelaten reeds ge- troffen regelingen te handhaven of alsnog op te heffen, mits zich hou- dend aan den uitersten termijn van 15 Maart. Hoewel van organisatonsch stand- punt een uniformeregeling zeer wen- schelijk geacht mag worden, gaat het niet aan, om, nu hedoelde ter mijn in verschillende Rijkskieskringen niet dezelfde is, dadelijk maar van onefcflijk spel le spreker. Immers, hoewel door verschillende Statenkieskringen uit den Riikskies kring Den Bosch reeds een andere termijn was vastgesteld, is juist, om in geheel dezen Rijkskieskring een uniforme regeling te verkrijgen, door het Bondsbestuur van dien kring be- sloten dezen termijn over geheel den Rtjkskieskring 's-Hertogenbosch op 1 Februari te houden, zooals reeds in December werd besloten. Hiervan is tijdig aan de besturen der locale en parochiale kiesvereeni gingen kennis gegeven Wanneermet deze kennisgeving voldoende reke- ning was gehouden, was er geen reden geweest om zich te beklagen. « Het blad, hier bedoeld, is ver- rnoedelijk het onze, althans wij heb ben ter zake een opmerking gemaakt. Feit is in ieder geval, dat in de meeste Kieskringen gelegenheid was tot 15 Februari, om zich als lid der Kiesvereeniging op te geven, terwijl in den Bosch de fatale datum 1 Fe bruari was. Evenzeer is het een feit, dat de laksche ki«zers niet gemak- kelijk in de Kiesvereeniging zijn te krijgen en dat de propaganda daar- toe beter slaagt naarmaie de verkie- zingen naderen. Zoodoende heeft b v. Limburg na den sluitingstermijn van den Bosch nog honderden leden ge- wonnen Dat daardoor de eene Kieskring een voorsprong krijgt op der. anderen, zai niemand ontkennen. En wanneer we dat „oneeriijk spel" noemen, dan is dat geenszins een onvriendelijkheid aan 't adres van het Bossche Bondsbestuur, dat ter zake zeker zijn plicht deed. Ieder weet echter, dat tusschen tijdig waarschuwen der Kiesver eenigingen en het ontplooien van een krachtige propaganda door deze lichamen een heele afstand ligt. Een afstand, waarvan thans bij vele het einde nog niet te zien is! MUNHARDT's Zenuw-TabSeiten . .75ct Laxeer-Tableticn . Hoofdpijn-Tableiten (h)^' Bij Apoth. en I., 141--No. 290 Gennep's glorie en verval. FEUIU.ETON eortii ae noorman. „Wel, jongvrouw Mabelia," zei de poortwachter, het ongeduld drijft u zeker hierheen, maar de nacht begint reeds te korten, en weldra zal een boodscliapper ons de goede maar komen brengen." „Ik hoor den hoefslag van een paard; spoedig, Wicbert, laat de val- ^brug neer", zei Mabelia, den poort wachter bij den arm grijpend. „Toef niet, Wicbert, zie daar komt de ruiter al aangereden." „Maar hij is niet alleen", monipelde de oude dienaar, „en hij schijnt ge- wond." , Mabelia luisterde niet. Zij snelde de valbrug op, nog v<')6r deze geheel was neergelaten, en de aankoraenden te gemoet. „Heilige Maagd!" kreet ze, „het is mijn vader". „Mabelia, mijn kind, wees sterk," zei Yge Qalama, die zijn gezellen een wenk had gegeven hem van het paard te helpen. „Vader! kreet de jonkvrouw vveer, toen ze hem van nabij zag, zonder helm, het harnas doorkorven en met bloed bedekt, het gelaat bleek als een doode, —• „mijn arrae vader!" Ook Wicbert en Qerswlnde waren thans nadef g^omen. Zij begrepen al- De opkomst na 1870. — Opening der N.B.D.S. — Internationaal ver- keer. — Uitbreiding der Werk- plaatsen. — In 1919 het hoogtepunt. — Hoe het verval kwam. — De iiquidatie der N.B.D.S. — Vi}f ton minder inkomsten per jaar! — Hoop op herstei door vestiging van Industrie. — De gunstige iactoren daarvoor. — Misplaatste ziiinigheid b« de N. S.? Wij hebben in een van onze vorige nurnniers reeds in een artikeltje „Gemiep's toekomst" in groote lijnen gswezen op de sombere toekomst van ons stadje, waarbij we in enkele punten de ge- voigen aanstippen, welke de degradatie der werkplaatsen met zich zouden bren gen. Heette het toen van verschillende zijden, dat wij den toestand te somber inzagen, thans komt de Limburgsche re- dacteur van de Msb. na informaties onze zienswijze onderschrijven in een uitvowig betoog in zijn blad. Dat betoog onderschrijven we, althans in iioofdazken. Op enkele ondergeschikte punten kornen we te zijner tijd %vel terug, les: als Yge Galaina in dezen toestand naar zijn burcht terugkeerde, rnoest alles verioren zijn. „Arm Friesland!" zei de potestaat, leunend op den arm van Mabelia en van Hoige, „welk een vreeselijke nacht! De meesten der onzen zijn gevallen onder de strijdbijlen der Noormannen, en indien ge mij nog levend terugziet, hebt ge zulks te danken aan deze twee wakkere mannen: ridder Ookko en Hoige." Mabelia had Okko Juckema tot dus- ver niet eens opgemerkt; ze had al leen haar vader gezien, een 3chim van de fiere, krachtige gestalte, die wei- nige uren te voren aan het hoofd van zijn rnannen was uitgetrokken. Okko Juckema de reder haars vaders 0, wat had ze hem slecht beoordeeld, hem snood beschuldigd! „lk dank u, rider Okko," zei ze, zich tot hem wen- dend, met warm te, „en u ook, trouwe Hoige." Weerk Ion kde hoefslag van een paard, ditmaal in razenden galop. Eon oogenblik later reeds stond de ruitej voor de weer opgehaalde brug. „Wie zijt gij?" riep Wicbert. „Een bode van Marleif Fleringa. Wij' zijn verraden. De aanval op d enburcht te Almenum is afgeslagen. De onzen zijn dood of verstrooid." Ondanks zijn uitputting dwong Yge Qalama, die den hoefslag gehoord had, , zijn geleiders, hem naar de burchtpoort doch we plaatsen thans het belangwek- kend betoog in zijn geheel. Opkomst ca glorie. Een stedeke is Gennep w61 en is dat ook steeds geweesx. Uit het oude Gennapium omstreeks het jaar 1000 ontwikkelde het zich tot een dier miniatuurvestinkjes in grensgebieden, die aan alle beroering der oorlogvoering ruim hun deel kregen. In den tachtigjarigen oorlog beteekendei Gennep als versterkte plaats icts. Daar- na traden' sluimer en achteruitgang in. In 1870 telde het plaatsje nog maar een vijftienhonderd inwoners. Doch de schoone dagen van Aranjuez waren nabij. De N.B.D^. ofwel N o o r d- Brabant—^D u i t s c h e Spoorweg M a a t s c h a p p ij werd opgericht. Gen nep kwam te liggen aan de door deze maatschappij geexploteerde lijn Boxtel— Wesel en werd zetel van de hooiddirectie dezer onderneming, nu zieltogende in een zeer gecompliceerd; faillisement. Gennep werd in den loop der jaren een station eerste klasse, het eerste station met douanelcantoqr op NederlandS'ch ge- bled voor het groat int/ernatio- n a a 1 v e r ke e r Ouitschland—Vlissingen —Engeland. Tot voor den oorlog passeer- den hier elken dag een achttal mailtreinen Berlijn—Vlissingen en omgekeerd. Verder stoomden hier binnen de sneltrein Hain- burg—Antwerpen (een maal per dag) en de fendverhuizerstrein uit Kattowitz, die de Poolsche landverhuizers naar de ha vens bracht, vanwaar ze naar Amerka scheep gingen. Bovendien llepen nog een tiental locaaltreinen op het traject Wesel —^Boxtel. Koningen en keizers passeerden dit sta tion, waar toch altijd even halt gehouden werd. Hier reden o.m. voorbij; de Duitsche keizer (naar Engeland), de fsaar aller Russen en de koning van Engeland. Soms bracht het plaatselijke muziekcorps dep hoogen voorbijrijders wel een schateren- den groet. Het genadeoord Kevelaer ligt niet zoo heel ver van Gennep. In den zoraer zag dit station dus ook den stroom van bedevaartgangers, op reis naar Kevelaer, hier binnen- en wegrijden. Dat waren er soms wel 30 a 40 duizend per seizoen. > Station Gennep werd natutirlijk op dit groote en Internationale verkeer ingeridrt. Het is een ruim gebouwd en goed onder- houden station, berekend voor druk ver- tier. Dit beteekende in de goede dagen, toen hier douane-oponthoud was, werkeliik ook wat. De reizigers van den trein Ham burg—Antwerpen lunchten meestal's mor- gens omstreeks 8 uur in dit Nederlandsche station. Het hotelwezen kwam hier even eens tot bloei want menigeen nam of ver- liet hier de Internationale treinen of ge- bruikte bij langer oponithoud lets in het stadje zelf. . Zooals gezegd was hier het hooidbureau der N.B.D.S. gevestigd, waaraan een 80- tal • personen in admtoistratieven dienst verbonden waren. De oorlogstijd bracht drukte door mobilisatie en inkwartiering; soms waren op dit gewichtige punt meer dan duizend miUtairen ondergebracht. De Steenkolenhandelsvereeniging hield er voor de Zuidelijke distributie tijdelijk een bureau; want hier arriveerden ook T?uhr- kolentreinen. DeM a a s b uu r t s p o o r w e g (Venlo— Nijmegen) in 1913 geopend, maakte van Gennep een spoor wegknoop- p u n t. De reparatiewerkplaatsen der N.B.D.S. breidden zich tot 1913 nog aanhoudend uit en verschaften werk aan een 100-tal menschen; tractiCj weg en werken en controle vergden nog meer personen. Bij zooveel voorspoed moest ook de bevolking der gemeente wel toenemeen. Was deze in 1870 nog maar even 1500, in 1913 passeerde ze al de 2600 om voor de jaren 1914—1919 d'e volgende cijfers te bieden: 2772, 2875, 2993, 3110, 3354, 3352. Dat was het hoogtepunt, dat niet werd overschfeden. Toen elders woningnood heerschte, was deze ook in Gennep sterk vDelbaar en werden door N.B.D.S. en esn door de N. S. gesteunde bouwvereeniging een tweetal koionies gesticht, resp. 38 (Voor- hoevepark) en 28 (Genapium) woningen omvattend, meest arbeiderswoningen na- tuurlijk. Verdere plannen tot woningbouw met subsidie, kwanien wegens weerstand van hoogerhand, niet tot uitvoering; ach- teraf bleek dit maar gelukkig. Verlichting en schoolwezen werden gemoderniseerd; alom werd druk door partibulieren met of zonder premie gebouwd Verval en ziin oorzaken. En toch was toen al de toekomst van Gennep ondermijnd. Ofschoon er verschil-, lende omstandigheden momenteel samen- werken om Gennep te degradeeren tot een doodgewoon „provinciegat", ligt de sghuld toch in de toestanden door den wereldoorlog geschapen. Het groote verkeer Midden-Europa—En geland hield toen vrijwel op en heeft zich na den oorlog — over deze lijn althans — niet hersteld. Tijdelijk wordt Gennep ^lachtoffer van den strijd tusschen Vis- stogen en Hoek van Holland om d e Duitsche mailt re in en. De Nederlandsche Spoorwegen hebben beslist tengunste van Hoek van Holland, zoodoende duurt de reis (via Oldenzaal) enkele uren langer over Nederlandsch ge- bied. Duitschland ziet natuurlijk zijn inter nationale treinen liever niet door bezet gebied gaan, omdat dan de Belgen nog eens kans krijgen hun neus te steken in h(et groote Duitsch—Engelsche verkeer. Het traject Wesel—Gennep—Boxtel wordt nu enkel maar door lokaaltreiften bereden; ook de zware sneltreinlocomo- ti:even zijn van deze route weggenomen Het station degradeerde tot 4 klasse! Om reden van bezuiniging, speciaal om hooger toezicht houdend personeel uit te sparen, hebben de N.S. besloten d e werkplaatsen te Gennep, waar lo- comotieven en spoorwegwagens gerepa- reerd worden, op te heffen. Het groote aantal administratieve ambtenaren bij de N.'B. D. S. in dienst, is sinds het in ex- pSoifatie-nemen der lijn door de N.S. reeds geleidelijk weggetrokken. Het personeel der werkplaatsen — een honderdtal met hun familieleden — zal nu volgen. Het in verval raken der lijn brengt natuuriijk op zlchzelf nog verdere mutaties mede. Het vrijgekomen personeel zal over meerdere plaatsen in het land worden verspreid. Naar schatting zullen in de naaste toe komst 'n duizendtal personen Gennep ver- laiten, d.w.z. een derde der bevolking! Nadat de schrijver er op gewezen heeit, dat het voor de bezitters van eigen huizen met grond een hard gelag is, deze van de hand te moeten doen ver beneden de waarde, wat ook 't geval is met de hui zen, door premiebouw verkregen, ver- volgt hij: De groote Iiquidatie is reeds begonnen. Het directiegebouw der N. B. D. S. komt onder den hamer, evenals het Voorhoeve- park met zijn 38 woningen. De woning nood is reeds in het tegendeel veranderd; meerdere huizen staan leeg, terwijl andere tegen lage prijzen van de hand gingen. Als de exodus zal zijn volltrokken, wordt gerekend op een minder in- komen van een klein half mil- lioen gulden per jaar. Juist de beste inkomensi trekken weg! Wat zullen de gevolgen voor gemeente en neringdoenden wezen? Voor de ge- gemeente, die haar inkomsten — aLs geen andere bronnen worden aangeboord — met een derde of wellicht de helft ziet verminderen, veel te hooge lasten, want de uitgaven voor wegen, verlichtting, on- derwijs, enz. vermindergn natuurlijk lang niet in gelijke mate. De winkeliers ver- liezen een groot deel van de clientele, misschien ook niet minder dan de heift van hun omzet. Waar zosvele huizen yrij komen, zullen de huren natuurlijk snel en sterk zakken. Wat Gennep behouden zal door zijn ligging: armlastige uit Duitsch land gekomen Nederlanders, die hier vaak ..blijven hangen" en zich vestigen. Mogeliikheid van hersteL De vooruitzichten zijn voor Gennep dus wel somber. Natuurlijk wordt nu reeds uitgezien naar middelen om te voorkomen, dat deze groote uittoicht in een ramp voor de gemeente ontaardt. Pogingsn worden in het werk gesteld om Industrie ter plaatse gevestigd te krijgen. Gennep ligt aan goede verkeerswegen. De binnen afzienbaren tijd voor 2000 tons schepen bevaarbare gekanaliseer- de Ma as stroomt langs het stadje; nns- schien is van de zij-rivier de Niers wel een haven te maken. Het Maas—Waal- kanaal is ook niet veraf. D e 1 tj n e n W e- landsche station op de kortste treinroute naar een haven op Engeland, Vlissingen dit geval. Verwacht wordt, dat de Duitschers dan wel zullen zorgen opnieuw hun mailtreinen naar het een paar uren vroeger bereikbare Vlissingen te dirigee- ren. Wellicht blijkt dan, dat de — overi- gens terecht — bezuinigende N. S. in deze zaak wat voorbarig zijn geweest. Mil NV\ Bronchitis Als Uw in den aarivang onbetee- kenende verkoudheid is vcrargerd tot bronchitis, talm dan niet langer, neem de baproefde Akker's Abdij- siroop die de prikkelende hoest- aanvsLiien zal temperen, die slijm zal opiossen en Uw ontstoken slijmvliezen volkomen genezen. AKKER'a verzacht Atom verlciiiglbaaT nuivert kokers ' g«ieest. 230 /1,50 ± 550 gram /2.75 en ± 1000 giam /4.50 terug tev oeren. „Ik moet weteii, wat die jobsbode meldt." Wicbert wilde de jonkvrouw terug- houden,. maar zij had den naam Al- rnenum opgevangen. „Waar is Ubbo Adelen?" vroeg zij. „Ubbo Adelen is een verrader," ant woordde de bode, „hij heetf ons aan de Noormannen overgeleverd." „Qij liegt"! schreeuwde Mabelia. Dit waren haar laatste woorden. Bewus- teloos zonk zij in de armen van Gers- winde neer. V. Op luidruchtige wijze, nu reeds lang, vierden de Noormannen onder drank en dobbelspel hun overwinning op de Friezen. „Mocht dat geraas en dat slempen nu toch eindelijk eens ophouden," zei Thora tot Rotrude. „Dat mijne land genooten de zege hebben behaald, strekt mij tot verheugenis, maar de wreedheid, die zij jegens de overwon- nenen aan den dag leggen, en hnn ongebondenheid is mij een walg." „Gij zegt w^l wreedheid," beaamde Rotrude, wier oog van verontwaardi- ging flikkerde. „Is het niet wreed, hon. derden hutten en hoeven in vlammen te doen opgaan, weerlooze grijsaards vrouwen en kinderen in koelen bloede tev ermoorden, omdat de Friezen het gew^agd hebben, voop de vrljheid en de onafhankelijkheid van hun land naar de waepns te grijpen? En is het niet S e !—B o X t e 1 en Ve n 1 o—N ij m e g e n kruisen elkaar hier, terwijl vlakbij (kruis- unt Beugen) de sneltreinen naar het Zui den (Roermond—Sittard—Heerlen—Maas tricht) passeeren en stoppen. Door den uittocht komen vele wonin gen, kantoren en werkplaatsen vrij. Ter- reinen zijn er ook nog genoeg. De condi- ties voor industrieen, die zich daar ves tigen willen, zijn dus niet slecht. Ook voor gepensionneerden met be- perkte inkomsten, zal Gennep lets weten te bieden, omdat huishuren en levensstan- daard hier zeer matig zullen worden. Gen nep beschikt bovendien over goede on- derwijsinrichtingen, heeft een modern in- gericht sanatorium en ligt niet ver van het schoone natuurpark Plasmolen en de eveneens mooie, boschrijke Duitsche stre- ken van Kleef en Goch. Bovendien ligt de universiteitsstad Nijmegen ook nog vlakbij. Het lot van Gennep is verbonden aan flat der z.g. Keulsche zone. Trekt de geallieerde bezetting daaruit, dan ver- dwijnen de vreemde soldaten en ambte naren meteen langs. de grens. En dan h e rk r i) g t Gennep z ij n oude n s- tige voor waarde: eerste Neder- laf, de mannen te dwingen, met een strop om den hals te gaan, ten teeken van de diepste en vemederendste dientsbaarheid?" „Ik begrijp uwe verontwaardiging, Rotrude, en billijk ze," hernam Thora. „Tevergeefs heb ik al mijn invloed Inj mijn vader aangewend, om aan die wreedheid en vernedering paal en perk te stellen, maar op dit oogenbUk is het hart mijns vaders niet voor men- schelijke gevoelens toegankelijk. En al zon hij willen, dan twijfel ik nog, of de N9ormannen in den roes hunner overwinning naar 'zijn stem zouden iuisteren." „En die arme ridder, zal hij hier in zijn kerkerhol moeten verkwijnen tot- dat een ontijdige dood hem uit zijn lijden verlost?" vroeg Rotrude weer. „0, als hij eens wist, de arme, dat zijn landgenooten hem Van verraad ibe- scinildigden, dat zijn naam door dui- zendeti wordt vervloekt, dat honder den zijn gestorven met een verwen- sching aan Ubbo Adelen op de lippen." Thora stampte met den kleinen voet op den vloer. „De dochter van Qorm der Noorman te zijn, en machteloos te wezen om daar iets aan te veran- deren! Geloof mij, Rotrude, dat dit een kweling voor mij^^is, die mij geen oo genblik rust laat." „En," hernamRotrude, haar gedach tei'igang vervolgend, „hoe groot moet niet het lijden van Mabelia Galarna zijn, Zij kan en zal geen geloof slaan BUITENLAND BELGIE EEN TREIN VERPLETTERT EEN CAFe. In het dorpje Pargny nabiji Reims is een locaaltrein een cafe binaengeredcn, nadat hij eerst een auto op den weg .'er^'letterd had. De spoorbaan kriiist het dorpje juist op een steile helling. Doordat de rails be- _neeuwd waren en de remmen weigerden, reed de trein met groote vaart de helling af, terwijl de locomotief met twee passa- gierswagens over de rails hotste. De machinist en de stoker werden te- wusteloos en zwaar gewond opgenomen; De passagiers. en de bezoekers vaji het cafe kwamen met den schok en den schrik vrij. DUITSCHLAND. ONTHOOFD, Te Keulen is door den beul uit Maagden- burg de 49-jarige weduwnaar Nic. Kunt- zeler, stadswe'rkman te Aken, die den Ssten October van het vorig jaar wegens moord, op twee elfjarige meisjes, op 18 Augustus van hetzelfde jaar geplecgd, was ter dood veroordeeld. De onthoofding, geschiedde te Keulen, omdat zich daar de eenige guillotine van" het Rijnland bevindt. Voor zijn dood had Kuntzeler veel be- rouw. en ontving hij de H.H. Sacramenten der Stervenden. ENGELAND. TEGEN DEN WOEKER. Een maximumrente van 15 pet. In hef Hoogerhuis is door Lord Carson een wetsontwerp ingediend, dat den woe- ker bedoelt te bestrijden. Het bepaalt, dat - indien geldschieters tot wetielijke stappen mochten overgaan teneinde geleend geld terug te krijgen en de rentevoet 15 PCt. overschrijdt, de retlitbank deze'Jtittre'St met de benamingen woeker cn^geweten- loos mag aanduiden, lenzij de geldscliietgr bewiist dat in alle omstandigheden van zijn zaak de gevraagde interest niet bul- tensporig is er;,voordeel inhoudt voor den geldnemer. Het zal den geldschicter en den bedoelden geldnemer eveneens vrij. staan . zich te wenden tot de graafscliapsrecht- bank om af te zien van een grens van 15 pet., indien daarvoor een goede oorzaak wordt opgegeven. Maar in geen enkel ge val zal samengesitlde interest worden toegestaan. Daar er in het Lagerhuis een soortgelijk wetsontwerp is ingediend, zal een com- missie ad hoc uit de beide Huizen de twee wetsontwerpen ectst onderzoeken. HONGAHUE VAN PRINS TOT BEDELAAR. Te Boedapest werd eenige dagen geie- den bij een politierazzia een oude man in geheel verschooierden toestand aange- houden^Het bleek te zijn Prins'Alexander Holienlehe-Thiiringen, Freiherr von Gabel- stein. In het jaar 1924 was hij te Boedapest gekomen, nadat hij zich van zijn vrouw te Weenen had laten scheiden en hem door zijn familie een toelage van 4 mil- iioen kronen jaarlijks was toegezegd. Plot- seling hielden echter die toelagen op en toen zonk de man steeds dieper in den afgrond. In allerlei achterbuurten zwierf hij roiid, tot hij ten slotte bij een wasch- vrouw terecht kwam, waar hij dienst- knechten moest verrichten voor kost en inwoning. Door deze vrouw werd hij ech ter tenslotte ook op straat gezet en sinds dien tijd was hij dakloos, tot de politic zich over hem ontfermde. Thans wordt hij in het poiitiegasthuis verpleegd. aan de geruchten, die Ubbo Adelen als den verrader aanwijzen, maar welk een foltering voor haar, hem als zoo- danig te zien brandmerken. W^atni oet zij antwoorden, hoe hem verdedigen, hoe de beschuldigers tofzwijgen bren gen? Spoorloos is hij verdwenen, door Noorsch goud omgekocht. Dit zegt men hardop. Dit zeggen zijn heste vrienden." „Houd op, Rotrude, gij martelt mij met dit alles voor oogen te houden, terwijl ik niet bij machte t)en iets te doen." „Dat is nog niet alles," vervolgde Rotrude met gloeiende wangen en tril- lende stem. „Qij weet, Thora, dat Okko Juckema de redder van Yge Qalama heet. Aan een reder is men dankbaar- heid verschuldigd. Nu Ubbo Adelen uit den weg geruimd en als verrader is geschandvlekt, zal Mabelia, hoe zij ook moge terugstreven, de vrouw moeten worden van Okko Juckema. „Bij Thor! dat "zal ze niet!" nep Thora uit, opnieuw driftig op den vloer stampend. „Ik ben de dochter van een Noorman, maar ik ben ook een vrouw, en zulk een, gruwel zal ik niet gedoogen." , u , r-. „Heb dank, Thdra, hernam Ro trude; „lk wist wel dat ik niet lever- geefs een beroep op u zou doen." „Zeg mi.i geen dank, Rotrude, voor- dat mijn pogen met goeden uitslag is bekroond. Maar hoe komt gij er toe, het met zooveel warmte voor Mabelia ■ op te nemen of zij uw zuster ware?" „Hoe ik er toe kom? Al ken ik Ma belia niet, ik kan het niet aanzien, dat de lafaard en verrader, die Okko Juc kema is, de vruchten zal plukken van zijn verraad, dat hij na Ubbo Adejen ook nog Mabelia ongelukkig zal maken." „Gij hebt eeen goed hart, Rotrude, en ik beloof u, dat ik zal doen wat in mijn vermogen is. Ware het niet, dat mijn vader zich thans in den kring van zijn mannen bevond, zoo zou ik aanstonds naar hem toe gaan. Nu zal ik mijn bede tot een gunstiger oogen blik hebben te verschuiven. Zie eens,- Rotrude," vervolgde ze, den sjerp te voorschijn halend, dien ridder Ubbo van Mabelia als talisman had ontvan- gen, „wat een kostbaar stuk." Rotrude beschouwde hem met de meeste aandacht. „Hij is inderdaad zeer fraai," zei ze, met haar vingers zacht de zijde streelend. „Zijn er die helm en dat kruis en die letterteekens op geschilderd?" vroeg ze. „Met de naald geschilderd," ant woordde Thora. „Een waar kunstwerk, vindt ge niet, Rotrude?" Het jonge meisje was nog altijd in de beschonwing van den sjerp ver- diept. Zij kan het zich niet verklaren, maar ze voelde fen zonderlinge ont- roering bij het zien van het kunstige borduurwerk. (Wordt vervolgd).