Tekstweergave van GRC1926_1211-1_00001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Zaterdag 11 December 1926. 75ste Jaargang No. 92. GRAAFSCHE COURANT NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD TWEEDE BLAD. DE POLITIEK TEN PLATTELANDE, II. (Ingezondcn uit den kicskring Wijchen) iWe spiraketa. laatst een boer, cen man, die heel zijo- leven gewijd had aan dien bJoei van. zijn boerd'erij, het verbeteTen van zijin iE.nd; een. mem. met een. gezond stel h«ir®enen, d&e in de verste verte jiiet tot de domsten behoefde gerekend te woriden. lemand waarmee het aange- naam is, ootk al stond hij! dan ook in een andere levensspheer, van gedachte te wisselien. We kreigen 't ook over de kiesv^T- eeniging en wat ermee annex is. Toen schiuidldie hiji bed'enkelijk het hoofd, zette zijp, schop in rust en zed |Ons't volglende': iWaarvoor zoo'n kiletsvereeni^ng? Je gaat naar zoo'n vergadering, zit je daar een fuiuirtje te vervelen ien gaat onvol- daner naar hiois dan ooit, Och iaten we de zaak: miaar opi ihaar beloop laten, De lijsten ikomen toch, en deze vtoeien over van candidaten! Je wieet isoms zonder een of andere vingerwijzing met al die namen gleen weg. Ooch bovendi'en het geeft slechts tlweedracht en strijid, Dat wias het aniwoord van een ove- rigens weldenkend ten ook welwililend wexker vEun het land. Wiji gingen met deze woorden in ons bewtustzijln naar hiuis. En ofsdhoon we heelemaal niet met deze ireidJeneeriing meegingen, voelemd en wetend dat ize grootendeelis steunde op onwetendheid, moes'ten we toch in ons Ibinnenste 'l;oe- gieven, dat hij voor verschillenide kies^ vereenigingen, geoordeeld naar den ni- t jrlifken schijln gelijk hlad. HiJ had gelijk, omdat de omstandi^eden en persoon- Hjke inVloeden in verschillende kiesver- eenigingen samen spanden, om diat in- stituut in de oogten van vele rtuitePldfke en weldenkende menschen te verlagen tot een karikatuur van wat het eigenlijlk nioest zijin. We moeten hier dadelijk toegeven, dat in vele kiesvereenilgin^n, vooral ten platt^lande niet de juiste atmos- pheer hing, waariin een waar ohristelijk en menscMievewdi persoon zich thulis voelde. Maar dit lag aan dc leden zeli, die zich lieten beilnv'loeden door het egoiste drijlven van andleren. We spire- kien hier van jaren observatie en van connectie met bestuiuirsleden van ver- schiMende Geldlensdhe- en Bralbantsche Kiesvereenigingen. Steeds hoorden we dan ook d® klacht; pnze vereehilging kwijnt, doordat vele personen meenen in de kiesvexeeniging te zien e(en pilaats om hun persoonllijke, hun kleine egoisti- sche bedoelingen naar voren te brenjgen Daar deze door idik en dun trachten te 'hanidlhaven. Ziji kiunnen; zich niet op zulk hoog istandpunt plaatsen van over en door dat dikwijils zeer enge eigenbelang te zien, het gTioote doei van mec te werfeen en zang te dragen, dat het alge- meen belang, waarvoor ieder al eens: nlu \en dlan een offertje moet brengen, moet gaan boven zoeken van eigen weg. Een tweede, wat een bloeiiende Lies- •vereenigimg in den w;eg staat is het willen doen overheerschen van bepaal- de! groepen van menschcn hetzif dnn stands- of airbeidepsbelangengroepen. FEUILLETONl'" DE WENTELTRAP. Naar het Amerikaansch van MARY ROBERTS RINEIiART. 45. Enkele dagen daarna kwam hij mij opaoeken, een vriendelijk oud manne tje met half versleten kleeren, Ik gzloof dat hiji niet zeker was in hoeverre ik iets te maken had met de familie Arm ­ strong eni of de dood van den heer Arm strong een verlie® voor mij was of niet Maar ik hielp hem gauw uit de onzeker- heidl Ik vonid hem een aardigie man. Hij had Thomas goed gekend en hem be loofd om dIen begrafenisdienst iti. het kleine Afrikaansche kerkje te leid^;n Hi) vertelde mij meer over zich zelf, d.vn hiJ wel wiiist, en voor hiji weg ging, be- loofde ik hem! tot zijn verbazing — en eerlijk gezeigldl was ik er zelf ook ver- baasd over — een nieuw kleed voor zijn kerk. Hiji was zeer geroierd en ik bemerkte wel dat het armoedig aan zien van zijn kerkje hem evenvee! '^er- drlet deed als eJen moeder doet, 'A'An- neer ze haar Idnderen niet behoorlijk in de kleeren kan steiken. ,,Gi) kondit geen betere en veiliger plaats voor uiW gaven bedenklen, juf- frouiw Innes", zei hij*. „Het is er vast veiliger dan op Zon- Dus zoogenaamd groepsegoismc. Ook dit lis een Worm, die vreet aan idien v/or- tel van vele kiesvereeriigingen, Dit igroepisegoisme iis het veirdierfielijkste, wat men zich denlken kan in helt politie- ke organiisaitieleven. Dit toespits n en oipd'rijiven van de belanigen van zi|n milieu, van zijin stand is een veelvuldiig veirsohijlnsel in onze hedendaagsche maatsdhiappijl. Het niet willen zilen van de ibelangen van amdlere volksgroepen; deze tracihten dood te loopen onder de krachit van hiet aantal of de ibmte macht van den klinkenden rijksdaalder is- fu- nest voor heel het mienschdomi. We we- ten het, het is een uitvloeisel van idie !■ er van hiet materdalisme van genieten en zooveel mogelijk glenieten van onzen tijd, Doch dat moet in een R, K. kiesver- eeniging totaal uitgesloten zijn, Geen kortzichtig eigenbelang, noch een benepen gtoepsbelang moeten voor- opstaan in een R. K, kiesvereeniiging. Geen van beiden zijin de luitingen van een voor allies katholiiiek willende en den'kiende ziel. Dat moet du® met alle kracht uit de organisatie d^er kieziers worden geweerd. Wat is' hiervoor op (die eerste plaats noodig? Een kradhtig bestuiur, dat sa- menigesteld is uit hoogsitaande manmen. Mannen (of vrouwen), die vollkomen in al ih)un uitingen de' groote daad van recht vaardligheliid duirven te stellen. Die ziwart zwar't noemen en wit, wit, MIenschen, die bovenldiien in aille opzlichten het ver- tro'Uiwen bezitten van alle kiiezieirs, oo(k al zijin ze misschien uit een andere bie- langengroep. Die dit vertrouwen zich veroverd heblben door hun optreden in het openbaar leven, Mannen dus, voort- gekomen luiit de kiezers, door hen vrij- willig, zonder beinvloedimg van donke- re, achter-Jdle-coulissen-werkende mach- ten, op het schild gehevjen, Aan ons kiezers is het zulke men- schen te vinden, aan te wijizen en voor te draigen voor de ibestuur's'tafel, 'Dit moeten bovendien mannen zijn, die in staat zijn te leiden en vooral strak te leiiden. Die niie't dtolden het gewroet van ongure elementen, die vooral en dit in die allereersite plaats moeten voorko- mlen, hiet neerhalen van htm medemen- sohen. Dat vooxal koimt in een katholie- ke organisatiie niet te pas, Een van de eerste voorwaard'en waar aan zoo'n R. K, Kiesvereenigin^g moet voldoen, is dus, dat er eenheid ziji! Een- heid van willen! Dat wil nu niet zeggen, dat men zich maar direct bij alles wat voorges'teld of gezegd' wordlt, moet neer leggien, Neen, zoo itet® bedoelen we niet. Er mioet zijin vrije igedachtenwisseling, er moet geen domper gezet op de uitingen van anderen. Dat de ideeen eens tegen elkaar opgaan, dat alles geeft niets, is zelfs zeer gewenscht. Uit de wrijving toch ider verscMlliende meenin- gen wordt ni'et zelidjen de waarheid ge- borien, Doch, fen Ihier is 't de groote dik- wijls ^moeilijke taak der Ileiddng, dit moet } laats hebben op loyale en amicale ma,- niier. Van het bestuijr voor leen groot deel en van de leden voor een nog grooter deel hangt (die levenisvatbaarheid en die bloei van een kiesvereeniging af, Bei' der strieven moiet; gericht zijin op het goede, met uitsliuiting van al het afbre kende, Opibouiwen dat moet het doel nehoek", gaf ik toe. En de gtedachte aan het kleed maa'kte dat hij er om kon gldmlachien, Hiji stond Vlak Ibij de deur en keek van de weelde in huis naar het prachtige uitzioht, ,,Rijke menschen moesten allemaal braaf zijn", zei hiji op' droevigen toon, ,,Ze heblben zooveel moois- en schooni- hedidi, werkt veredelend. En toch — hoewe'l ik van de doode niets dan goed behoefde te zeggen — heeft meneer Armstrong dit mooie uitzicht nooit |ge- zien. Voor hem waren deze bo omen ten gazons niet meer dan een eigendom, dat zooveel per vierkante meter waard was. Hiji was' gek, op geldi juffrouw In ­ nes, en offende alles op aan zijin gou- den kalf, Om macht (en eerzucht gaf hij niet veel — meiar om geld", Toen ver- anderde zijtn toon en hij; iglimlaohte vrien delijk tegen me, ,,Niettegenstaande al deze weelde zeiidem de 'm(enscheni in de b'uurt hier altijidi, dat meneer Armstrong op zijm geld zat. In tegenstelliag met de meeste andere zomiergasteni gaf hiji nooit iets aan de kerk of aan de armen, Hij hield van het igeld zelf." ,,Maar in zijn graf zal hij er niet veel aan heblben!" zei ik cynisch. Ik liet hem' met de auto naar huis brengen (en gaf hem een bos rozen mee uit de kas, voor zijn vrouw, Hiji was er heelemaal van in de war. En ik had een gevioel van ede'ltmoeidiigheid dat voor een nieuw kleed in de kerk niet te duiur gekocht was, Toen ik aan onze kerk in izijn, Dit alles moet vooral en zeiker kunnen gevonden worden in onze ka- tholiieke dorpen. Bij zulk een sanvenstel- ling is sieohts een kiesvereeniiging be ­ st aanlbiaar. In 'n volgend nummier iets over die wierkwijlze. OBSERVATOR. Geef u op als lid der R, K. KIESVEREENIGING voor 31 Deceniber 1926, U kunt dan deelnemen aan de stemmin- gen over de R. K. Candidaten voor Provinciale Staten in 1927 te houden. ^Voor de Vrouw^ De kachel. Het gaat met ,de kachel vaak als met de mlensohen: Hoiei beter men ze behan^ deilt, hoe meer plezier er men van heeft, |Wil mien dat een kachel |goed functio- neart idian dient in de eerste plaats ge- zegd te worden, dat het vuur goed wordt aangelegd, Noodig is daartoe al- lereerst, diat dje kachel wordt ,,uitge- haald", Sommi'ge huisvrouwen hebben die igtewo'onte 'het vuur op de asch van /■:;n vorigen dag aan te mafcen. Soms lukt dit wel eens — en dan is het erg gemakkelijik — maar heel vaak zijn de ­ ze pogingen tevergeefsch, waarmede i^eel tijd en brandstof pl-us nog vaak een igedeeltie van haar goed humeur ver lor|en raakt! 'Beter is het m:aar het wisse voor het oi^isse tei nemen en elken dag de ka ­ chel opnieuw uit te halen, Na de asch en: de sintels met een ou- den ijjzeren lepel of door het omkeeren van djen rooster' ver'vijf^'erd te hebben, l'c;gt men op den rooster eerst een stuk bijeengefrommeld papier of een weinig stroo, houtspaanders of ki'ullen, daar- op eenige stiukijes droog hout, demne- knoppen of houtskool en ten slotte daarop de halfverbrande kooltjes uit het uithaalsel van den vorigen dag, be- nevens eenige stukken nieuwe kolen. Daama steekt men 'die kachel met 'n stuk dichtgevouwen papier of lucifer aan onder den rooster. Met het giebruik van petroleum bij het aanma'ken der kachel zij men uiter- mate voorzichtig. Nimm.er giete men pe troleum rechtstreeks in de kachel, ze'lfs dan ndet als ze blijkbaar uitgedoofd is; het eenigste wat men mag doen is: htet hout of de turf voordat men ze in de kachel legt, met eenige diruppels pe troleum te drenken. Het onvoorzicihtig gebruiki van petroleum heeft reeds me- niig vrouwenileven gekost, Ejenmaal goed aangemaakt, laat men de kachel in den beginne goed do'or- branden, zoowel om 'het vertrek zoo s'poeidig mogelijk op temperatuur te heb ben als om de kechel zelf op dreef te Ibrenjgen, Na 'n half uurtje ongeveer gaat men ze te(mperen, hetgeen in oufdierwetsche huiis,gezinnen' doorgaans geschiedde door het min of meer sJui- de stad een nieuw avondmaalstel ca^ deau gaf, was ik lang niet zoo voldaan en was m|en mi| ook lan(g| niet zoo dank- baar, i i Ik had een heeleiboel dingen om over te idienken in' die dagen. Ik maakte een lijst van vragien en mogelijke antwoor- den, maar ik scheen altijd wel in een kringetje rond te draaien. Ik leindigde altijid weer waar ik begonnen was, De lijist was ongeveer zoo; ,,Wie was er in den nacht voor den moord in huis binnenigedrongen?" Thomas beweerde diat het meneer Baily was die hiji op het voetpad had geziem en die de eigenaaf was van de paarlen manchetknoop, Waarom' was Arnold Armstrong in den nacht, dat hij vermoord was, weer teruggekomen nadat hij e^enmaal weg wa® gegaan? i i Geen antwoordi. Was het om de op- dracht die Louise zpi, dat ze hem ge- geven had? iWie liet hean' in huds? Gertrude zei dat ziji de deur aan den oostkant op slot had gedaan. Op de idlaur ziat geen sleutel en de doode had ook geen sleute"! bij zicih. Hij mo'et dus binntengelaten zijn door iemand die in huis was, IWie was er in den waschkelder ge- vallen? Blijkbaar iemand die niet goed op de hoogte was met dit hiuis jEr ontbraken op dtt oogenblik maar twee menscheni, ten der schuif of klep in de kachelpijip. Daze methode heeft echter dit nadeel dat zij den kolendamp of koolstof, wel- ke nu geen uitweg meer vindt door den schoorsteen, in het woonvertrek briengt tot (groot nadeel voor de gezondheid, Daaromi is het beter wanneer men 't vuur wil temperen het onderste deurtje der kachel te sluiten en't bovenste min of meer te openen, naarmate men de kachel harder of matiger wil laten bran- den, Het is voor onze hbismoeders zaak bij het s'token ide grootst mogelijke ztii- nigheid te bictrachten en daarom geven wij haar hierbij eenige nuttige wenken, ontleend aan het zoo bij uitstek practi- sche ,,Boek voor Moeder en Dochter", 1, Laat het vuur sledhts matig bran- den (en wakker 'het alleen eian bij hevi- ge koude of wanneer er gekookt moet worden. 2, Laat de kachel niet uitgaan door onachtzaamheid, 3, Werp niet de asschen en nog veel minder die halfverbrande kolen adhte- ioos weg, Zoek er eerst nog de braikbare stulk- jes uit of wel zeef de asschen uit, Zulk een zeef maakt men van een kistje, waarvan men d.en bodem ver- vangt door 'n stuk gaas van fijngevlodi- ten ijizerdraad. De uitgezifte kolen, leen weinijg bevochtigd, levertn een zeer goede brandstof. 4, Leg na het ontbijt en ook in den namiddag eenige sohoppen nat gruds en daarop wat asch uit den aschbak op 't vuiur, dan blijft het matig branden, 5, Denk nooit; „e)en schepje kolen meer of minder maakt niet armer noch rijker"; denk litver; „elken dag cen paar scbepjes maken spoedig een heel mud." -v.:uVi M: liii In het gezin van den bouwvakarbeider G, v, d, Zwan, Korbootstraat 6 te S^e- veningen wordt in Januari a.s. het 19e kinidi verwacht. De 18 voorgeganen zijn „allen preseint" en giezond en wel. Met den 48-jarigen vader en de ruim 46- jairige moeder zijn ze ,op een na hiei", anu den voet van ibet duin en van dien Scheveningschen vuiilrtoren gekiekt. De oudste zoon ontbreelkt op deze foto en is deze 26 jaar oud. De tot nu toe jongste is twee-en-eenf-half jaar otid'. Er zijn 10 zonen en 8 dochters. Van de kuidenen zijn alleen de oiidste en de op twee na oudste zoon gehuwd, de tweede zoon stapt binmenkort in het huweHjkis>- bootje, de overige 15 sprmten vormen met vader en moe(dier nog een gezin. Zondagmorgen 5 Dec. vond de plechtige uitvaart van wijlen Opperrabbijn I, v. J, Palache, in leven opperrabbijn der Port, Isr, Gemeente, ,te Amsterdam, plaats Een foto van den stoet op weg naar de Synagoge, Rosie en Gertrude. Rosie was in de por- tiersiwoning, Dus — maar was het Ger ­ trude? Zou het niet dezelfde geheim- zinnige inbreker geweest zijtn? Wiei had Rosie in d|en tuin aangespro ken? Misschien weer die nachte'lijke be- zoeker, Het leek anders waarschijnlijk dat het iemand was, die iets geheim- zinnigs vermoedde in de portierswoning Zouden Louise's giangen nagegaan wor ­ den? Wie was Louise gepasseerd op de wenteltrap? Zou het Thomas geweest zijn, Dat leek niet oiunogelijk, omdat hiji een sleutel van de oostelijke deur bleek te hebbfen, Maar als hij het was, wat deed hij daar dan? Wie had het gat in de muur van den kofferzolder gemaakt? Het was geen vemielzuoht, Het was in alle stilte gebeuird eni zeker met een bepaald doel, Als ik maar begrepen had waarvoor die opening diende, zou mij veel angs^t en onrust bespaard zijn, iWaarom' was Louise van haar fami ­ lie weggeloopen en had zij zich in de portierswoning verstopt? Voor deze en de volgende vragen wist ik nog geen antwoord, Waarom waarschuwden zij (en dc^kter Walker ons allebei diat wif maar liever uit jlit huis moesten gaan? Wie was Lucien Wallace? Wat had Thomas gezien op dea avondi dat hij stierf? Waiarom was Gertrude ,zoo veranderd? Was Jack Bailey een medeplichtige of ©en s'lachtoffer van de catastrophe van de Handelsbank? Wat kon Louise er in 'e hemels naairo toe besluiten om met dokter Walker te trouwen? De accountants waren nog steeds be- zig met de boeken van de Handelsbank en waarschijnlijik zoudlen er nog wel en- kele weken voorbij gaan voor dat al ­ les opgehelderd was, De experts die ongeveer twee maanden te voren d« boeken haddjen na^gegaan, verklaarden dat alle effecten en waardepapieren er op dit oogenblik waren, Kort na dit oni- derzoek was de directeur, wilens zondheid niet al te best was, naar lifomic vertrokken. Bailey was nog steeds ziek en ook in dit opzicht be- greep ik Gertrude's houding niet. Z® keek , onverschillig, weigerde over de bank te spreken en zoo ver ik weet schreef ze nooit en gintg hem nooit op- zoeken, Langzamerhandl begon ik te denken dat Gertrude hem er ook van verdacht schuldig te zijtn —' en hoewel ik er zelf precies zoo over dacht, er- gerde haar onverschilligheid me, la mijn tijid waren de meisjes ander®, (Wordt venrolgd.j