Tekstweergave van GRC1937_0710-1_00001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

H. Mis aan't altaar van de H. Maagd. Pedro ■en Jose dienden hem. 't Kindje Jezus lachte hen vanaf de schoot der H. Maagd toe en 2ij baden 't Kindje Jezus hen uit te noodigen aan den feestmaaltijd in den hemel. Pater Bernard nuttigde 't H. Lichaam en Bloed van Christus, daarna communiceer- de beide kinderen, hun ouders en nog andere geloovigen, daarna werd de H. Mis langzaam voortgezet. „Amen" zei Pedro. ),Amen" zei Jose. De knaapjes en de Pater knielden neer om hun dankzegging te beginnen Zij eindigden ze in den hemel Dit is gebeurd in 't klooster der Paters Dominicanen te Santarem in Portugal, lang lieel lang, o zoo lang geleden Beste Jongens en Meisjes, de vacantie is al haast in zicht. Maar nu moeten jullie nog hard, heel hard leeren om over te gaan. Ik denk, dat jullie allemaal over gaan. Je moet 't me maar eens vertellen. Heel veel groeten van TANTE CHRIS JE. LANDBOUW-VEETEELT DE landbouw-crisismaatregelen. I. t)e nood der boeren tengevolge der in- Voerheffingen, der invoerbeperkingen en in- Voer-verboden in het buitenland is zeer groot. Aanmerkelijk grooter nog dan in de tach- tiger jaren na den Fransch-Duitschen oor- log van 1870-'71. Deze oorlogsjaren en enkele daarop volgende waren zeer gunstig, om- dat de korenbouw toen hoofdzaak was in het bedrijf en het koren hooge prijzen maakte. De landprijzen stegen toen ge- Weldig, temeer, omdat voor vermeerdering van korenopbrengst toen betrekkelijk groote oppervlakte noodig was. Hooge heidevelden werden ontgonnen en dienden voor koren- teelt. Vooral bij boedelscheiding onder de, kin deren van groote gezinnen werd, wegens de hooge grondprijzen, het bedrijf van den erf- genaam, die het erfdeel van broer of zuster moest overnemen, erg bezwaard. Men acht- te dat geen bezwaar, omdat de goede koren- prijzen tot betaling van rente en aflossing in staat stelden. Evenals nu deed de invoer uit den vreemde in enkele jaren die prijzen zoo sterk dalen, dat zelfs de onbezwaarde oedrijven zich alleen met de uiterste krachtsinspanning en de uiterste soberheid konden staande houden. Vele boeren- families hebben toen het vaderlijk erfgoed moeten verlaten. ^ Geboreh in 1864, heb ik de allerzwaarste J^aren meegemaakt en de geweldige prijs- daling beleefd. Rogge, die in de goede jaren twaalf tot achttien gulden per 100 Kg. op- bracht, daalde tot zes, zeven. Eieren een tot anderhalven cent, mits daarvoor geheel of grootendeels winkelwaren teruggenomen werden; varkens voor vijf en twintig a der- tig cent per K.G.; er was, zei men, geen geld meer te maken. Boter, om de vijf en dertig ■cent per K.G. En dan kwam er in de lange winter jaren meermalen een verhaal over de igunstige jaren en hun goede prijzen en druk vertier. Tot slot de verwachting, dat het toch wel weer eens gauw beter zou wor- den en de goede tijd zou terugkeeren. Want menige boer had met den nieuwen oogst nog zijn zolder vol oud koren, omdat het toch geen prijs was, die geboden werd. Hij droeg dan bij het binnenrijden van den ^euwen oogst al het oude koren weer naar de ^huur en ledigde de zakken tusschen de pasbiimengehaalde garven. Dat was de het volgende jaar Srti!s,®r.h. geschiedenis, als hij van arbelri Seldgebrek of overmaat AUes juis^ afs°i^ murw geworden was. en veel voo^tbrenk^mlTr'geen moSS^ doen, zelfs de noodzakelijkste bedriifson kosten niet kon bestrijden. Er^ S. nieuws onder de zon, zegt het spreekwoord De noodtoestand der landbouwende bevol- king deed ook toen de Regeering zoeken naar middelen tot leniging in den nood en tot verbetering van den onhoudbaren toe- stand. De verbetering is gekomen, niet met sprongen, maar zeer langzaam, zeer geleide- lijk en in de jaren 1914—'18 kon men spre- ken van bescheiden welvaart op het plat- teland. De landprijzen kwamen weer op het peil van vroeger en knechts en meiden ver- dienden hoogere huren, omdat de voort- brengselen van den boerenstand beter be- taald werden. De Regeering heeft in de vorige crisis als middel gekozen het landbouwonderwijs, de voorlichting der boeren. In die jaren ge- schiedden vele ontdekkingen op landbouw- gebied. Het leven van planten en dieren werd veel beter bekend en velerlei middelen werden gevonden om dat leven te bevor- deren en de opbrengsten van gewassen en vee aanzienlijk te verhoogen en zelfs meer dan te verdubbelen. Het werd mogelijk met veel minder bedrijfskosten veel hoogere op- brengstpn te behalen, zoodat er betere ver- houding kwam tusschen inkomsten en uit- gayen. Een boer zei; Ik heb nu om de vijf en tv/intig jaar geboerd en hard gewerkt; dit jaar mag ik zeggen, dat we wat vooruit- gegaan zijn". In dezen tijd van nood voor de boeren was hun toestand veel ernstiger. Het bedrijf was nu ingesteld op voortbrenging van levensmiddelen voor het buitenland; het binnenland was bijzaak. De groote massa melkvoortbrengselen, vleesch, vet, eieren, aardappelen vee deden goede prijzen in den vreemde. 't Leek een voortbrengingswed- loop. De veestapel werd verbazend uitge- breid; rnen was daarin onbeperkt, omdat voedermiddelen uit den vreemde in onbe- prkte hoeveelheid werden aangeboden en tegen prijzen, waarbij de veehouderij loo- nend moest zijn. De boerderij werd ingesteld op geldwinning, niet op voorziening van eigen gezin en vee en de andere standen in de omgeving en het eigen land. Zelfs de gezinsbehoeften werden nu grootendeels bevredigd met het geld, dat in het buitenland voor de bedrijfsvoort- brengselen was ontvangen. Het was een geweldige vooruitgang op het papier. Honderden millioenen guldens stroomden uit het buitenland binnen, zoo- lang daar welvaart was en geldovervloed, en al waren de voortbrengingskosten ook belangrijk gestegen, ze werden ruim ver- goed. Land- en tuinbouw en veehouderij groeiden sterk. Het was de kolos op leemen voeten. De grondslag was gebouwd op den voordeeligen afzet in den vreemde Die grondslag verdween en de ineenstorting was onvermijdelijk. Ter wille van den winst van het oogenblik was de veilige voorvaderlijke bedrijfswijze verlaten. Vroeger was de eerste zorg de voorziening in de levensbehoeften van gezin en vee. De boer bouwde zijn broodkoren en verbakte het zelf; hij mestte het vee, dat de huishouding voorzag van vet en vleesch; hij richtte zijn veestapel zoo voordeelig moge lijk in, bijna enkel met de voederstoffen in eigen bedrijf voortgebracht; zijn schapen en zijn vlasvelden voorzagen voor een groot deel in de eigen behoefte aan kleeding; met eenigen samen maakten en stookten ze een oven bouwsteenen, bezaagden het bouwhout en maakten het stroo gereed voor de dak- bedekking. En wat dan meer uit het bedrijf kwam dan er met voordeel kon verbruikt worden dat werd verkocht en het geld fijnbesneden, eikenhouten kist, die naast den baas zijn bed stond. bracht. De bommen hadden een doorsnee van veertig centimeter en een gewicht van 25 K.G. Vermoedelijk zijn zij bij oefeningen op de Noordzee' omlaag geworpen. * Noodlottig- ongeluk met een schietmasker. De vroegere slager J. L. te Overhoven—Sit- tard, ■was Dinsdag te zijnen huize bezig met het reinigen van een schietapparaat voor het dooden van slachtvee. Het wapen had enkele jaren geen dienst meer gedaan en ■was vastgeroest, zoodat de heer L. zich wel- licht niet voldoende kon overtuigen, of het geladen was. Vermoedelijk heeft hij den slagpin te hard tegen de tafel gedrukt, met het gevolg, dat het wapen afging. Hij werd in de hartstreekgetroffenen zakte in elkaar. In bewusteloozen toestand werd hij naar het ziekenhuis vervoerd, waar hij zonder bij kennis te zijn gekomen, is overleden, voor- dat operatief kon worden ingegrepen. L., thans verzekeringsagent van beroep, was 36 jaar oud, gehuwd en vader van drie kin deren. * Twist op werkverschaffingf. Dezer dagen had bij de kanaalwerken onder Die- den een woordenwisseling plaats tusschen den voorman v. O. en den arbeider v. H. beiden uit Oss. Het meeningsverschil lien zoo hoog, dat v. H. den voorman met een schop verschillende slagen op hoofd en schouder toebracht, waardoor v. O. ineen- zakte. Dr. Baptist uit Megen, die te hulp geroepen was, en spoedig verscheen, ver- bond het slachtoffer, dat ernstige verwon- dingen had opgeloopen. v. O. werd naar zijn woning overgebracht. Aangifte bij de politic volgde. * uit haar benarde positie gered om vervol- gens in het cafe van den heer W. de Haas gebracht te worden, alwaar het liefderijk door de liefhebbers werd verbonden, daar reeds was gebleken, dat het dier een poot had gebroken. De brandweer rukte hierna in, evenals de politic, welke ook was komen opdagen om het verkeer doorgang te doen vinden. De duif is door den eigenaar terug te be- komen in het cafe van den heer W. de Haas Bredascheweg. Zij draagt het ringnummer Holland - '37 - 91419. Noodtoestand in het slagersbedrijf. De Ned. Kath. Hanzebond heeft zich tot minis ter Steenberghe gewend met het volgende telegram: „Ned. Kath. Hanzebond van Slagerspa- troons vraagt bij het optreden van Uwe Excellentie uwe bijzondere aandacht in het slagersbedrijf en hoopt op spoedige afschaf- fing der 10% crisisheffing rundvleesch." uit Spanjaarden, mag het schip ■verlaten. Het gevolg van deze inbeslagname zal zijn dat verscheidene processen zuUen worden gevoerd over de vraag, wien de schatten, welke het schip aan boord heeft. zullen worden ter hand gesteld. Kind in kokend water gevallen. Het 3- jarig zoontje van de familie Barneveld uit de Steinstraat te Geleen, is Zondag in een ei met kokend water gevallen en met ern stige brandwonden overdekt naar het zie- kenhms te Sittard vervoerd, waar het kind Maandag is overleden. * Kind verdronken te Eelde. In den nacht van Dinsdag op Woensdag is het lijk opge- haald van het 12-jarig zoontje van den heer Jager te Eelde. De jongen werd sinds Zon- dagavond vermist. * Gevaarlijk verkeerspunt te Veghel. Tegen- over de brug over de Zuid-Willemsvaart te Veghel, komt op den rijksweg langs deze vaart de weg van St. Oedenrode uit, welke echter niet in 't verlengde van de brugas is legen en tengevolge daarvan is voor hen, die ter plaatse onbekend zijn, en die uit de richting St. Oedenrode komen, de brug vooral des avonds moeilijk te zien. Deze situatie kan aanleiding geven om recht- uit te rijden, waardoor dan gevaar bestaat, in het kanaal terecht te komen. Ter voor- koming van dit gevaar heeft de A.N.W.B. den wegbeheerder verzocht, naast de brug op den berm aan den kant van het kanaal een rood-wit geverfde seinplank te doen aanbrengen. * (R.R.) p. j. rutten. Zal Prins Bemhard de „vierdaagrsche" be- zoeken? De eerste voorbereidingen voor de N.B.L.O. vierdaagsche afstandsmarschen, welke dit jaar van 27 tot 30 Juli te Nijmegen wederom worden gehouden, zijn reeds ge- troffen. Het aantal deelnemers belooft dit- ma.al in de vierduizend te loopen. Van of- iicieuze zijde vernam men, dat dit jaar de vierdaagsche zeer waarschijnlijk zal bezocht worden door Z.K.H. Prins Bernhard der Nederlanden. Het gevaar op den weg. De voorloopige maandcijfers der verkeersongelukkenstatis- tiek over Mel, ontleend aan de publicaties van het Centraal Bureau voor de Statistiek, zijn als volgt: Er werden in geheel Nederland 61 perso- nen gedood, namelijk 9 in de zeven groote steden met meer dan 100.000 inwoners (Am sterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht, Haarlem, Groningen en Eindhoven) en 52 in de overige gemeenten. Ernstig gewond werden in het geheele land 446 personen: 245 in de zeven groote steden en 201 in de overige gemeenten. SOBRIETASDAG TE UTRECHT Op Zondag 15 Augustus zal te Utrecht de jaarlijksche Sobrietasdag worden gehouden in het Gebouw voor K. en W. Mariaplaats. Spreker zal zijn de ZeerEerw. Pater J. Bomhoff M. s. C. uit Tilburg met het onder- werp: De Katholieke Actie en het Sobrietas- werk. Vanwege het hoogst actueele onderwerp wordt er veel deelname verwacht uit het geheele land. HANDELSBERICHTEN GEMENGDE BERICHTEN Engelsche vliegtuigbommen aangespoeld. Eenige dagen geleden is op het eiland' Schiermonnikoog een vlicgtuigbom aange spoeld, welke van Engelsche afkomst bleek te zijn. Het projectiel is Maandag door per- soneel van de artilleriefabriek aan de Hem- brug onschadelijk gemaakt. Ook op het Simonszand, een plaats ten oosten van het eiland, is een Engelsche vliegtuigbom ge vonden. Deze is gisteren tot ontfloffing ge- Waar de brandweer al niet goed voor is. Wij lezen in de „Nieuwe Tilburgsche Crt."; Het was Zondagmiddag te pim. e uur op den Bredasche weg een drukte van je wel- ste. De brandweer kwam met het bekende vliegende tempo en gevolgd door vele fiet- sende jongelui, aangereden. Brand! In cafe van W. de Haas hoorden wij roepen. En werkelijk reed de brandweerwagen de inrij- poort in van genoemd cafe, in allerhaast werden de ladders opgedraaid en zagen we reeds een brandweerman in tempo, tempo, de ladder opklauteren. Doch wat was dat' zonder slang! Was hij deze in de haast vergeten? Niks hoorr! Even later zagen wij den man de trap afdalen, voorzichtig en zeker met in zijn handen een.... duif wat was het geval? Het beestje was met haar voetring blijven haken in het zink van de goot. En kon het niet meer loskomen. Eeni ge ware dierenliefhebbers zagen het gemar- tel van het beestje aan en spoedig werd besloten Dr. van Vuuren (bestuurslid Ver. tot Bescherming van Dieren) op te bellen door wiens tusschenkomst de hulp van de brandweer werd ingeroepen en in het bij zijn van honderden nieuwsgierigen werd de duif glenanaar F®" verhaal uit het lersche Volksleven I door I |_____K^nnik P. A. SHEEHAN | Zijn breeder, diA v, herinneringen uit duizenderlei lingsleeftijd lief en staat op het punt in geworden, den beul, en - het was ijeui? denken. . . .. ^aaraan te Een oogenblik liet hij de teugei ds tluks met de door rege/^J^. veee- over de oogen en spoorde het brave dier no tot vluggere loop aan. Hij zag slechts den Weg zwak blinkend voor zich en van tijd tot tijd boomen naast zich opdoemen, die als spookgestalten tegen de lucht afstaken dan verdwenen; hij hoorde slechts het Juischen van den regen, die hem tegen het gezicht en handen kletterde, alsook het dof van de rivier aan zijn rechter- hut voOThi?" ^"®St hij een daglooners- Jioht nf schemering van het Jicht, of als de bovendeur openstond, het •arme huisgezin, om de tafel zitten aan den «envoudigen maaltijd, en Sn moit M een vergeiyMng maken, hoe geiukkig zij waren, proefd werd! Verder stoof hij in de duisternis. Hii kwam Jnenschen tegen. Zij sprongen voor den dol- len ruiter, die door het slijk van den weg oortholde, op zij in de goot en riepen; „Dit die^?"^ 6" dood!" De kinderen hurkten om de glimmende slas' ""'sterden als zij den zwaren hoef- hoofrf.?' hoorden: „De ruiter zon- ■ Een paar maal werd hem een Schip uit Spanje in beslag genomen. Door den officier van justitie te Middelburg is in beslag genomen het Engelsche stoom- schip ThorpohoU, welk schip op de reede van Vlissingen lag en een lading in had van kisten met waardegeld en juweelen, welke door het linksche front der Spanjaarden in beslag waren genomen in particuliere ban- ken in Bilbao, voordat deze stad door de troepen van Franco was ingenomen. Daar de mogelijkheid niet was uitgesloten dat het schip zich niet aan het Nederland- sche gezag zou onderwerpen. Is door de politic de hulp ingeroepen van de militaire autoriteiten, waama de ondercommandant van de marine te Vlissingen, kapitein ter zee. Van de Si^ad, H.M.'s Brinio ter beschik- king stelde, onder commando van den lui- tenant ter zee eerste klasse, van Nieuwen- huizen. ^ De officier van justitie, de commissaris van politic en de Britsche consul zijn daar op tegen middernacht naar het schip ge- varen, aan boord waarvan geconfereerd is met den Engelschen kapitein. Intusschen voer H.M.'s Brinio rond het schip, zoo nu en dan haar felle zoeklichten op het schip richtende, voor eventueele gevallen van tegenstand en ter beveiUging van de aan boord zijnde autoriteiten. Door een deurwaarder is daarop beslag op het schip gelegd en dit is door twee sleepbooten onder begeleiding van de Brinio naar de buitenhaven te VUssingen gesleept, waarna het schip "s morgens vroeg naar een binnenhaven is gesleept en aldaar onder strenge-bewaking der politic gesteld. Niemand van de bemanning, bestaande Op de markt van heden waren aange- voerd; 2326 stuks; 1357 stuks hoornvee, 739 biggen, 54 zeugen, 129 schapen en lamme- ren, 47 kalveren. De prijzen waren als volgt: Kalfkoeien van f 170—325 per stuk. Kalfvaarzen van f 165—245 per stuk. Magere ossen en koeien van f 140—230 per stuk. Vette ossen en koeien le kw. 76—80, 2e kw. 72—74, 3e kw. 65—70 per kilo. Pinken en guste vaarzen van /100 285 per stuk. Zeugen van /65—85 per stuk. Biggen van f 20—29 per stuk. Lammeren van f 14—17 per stuk. Aan voer voor den tijd van het jaar groot. Handel in melk- en kalfvee gedrukt met iets lagere prijzen voor melkvee. Kalfve© echter ongeveer prijshoudend. Gust vee handel lui, prijzen als vorige week. Jongvee bij kleinen aanvoer ongeveer prijshoudend, handel echter stug. Slachtvee tamelijk ruim aanbod, handel slepend en waarschijnlijk niet geheel prijshoudend voor mindere kwaliteiten. Nuchtere kalveren duurder. Wolvee luie handel en lagere prijzen. Zuig- lammeren prijshoudend. Weidelammeren niet aangevoerd. Biggen en fokzeugen vlugge handel en duurder. CUIJK. Op de Dinsdag gehouden jaar- markt bedroeg de vee-aanvoer 97 stuks, die van varkens 221 stuks. De prijzen waren: Drachtige koeien 190—. 270 gld. Drachtige vaarzen 200—260 gld., Kalveren 90—140 gld., Guste koeien 130—170 gld., Vetvee le kw. 35—37 ct., 2e kw. 32 35 ct. per pond, Varkens 15—22 gld. per stuk. Er was levendige handel. OSS, 6 Juli. Op de weekmarkt van heden werden aangevoerd 8 stuks hoomvee, 432 biggen, 72 schottelingen, 35 zeugen, 2 scha pen. De prijzen waren als volgt: Hokkelingen van / 55—85; Kalveren van / 40—45; Zeugen van / 60—75; Schottelin gen van / 35—50; Biggen van /12—16; Schapen van / 20—30. Handel vrij goed. RADION CEEFT... MOET U BEDENKEN, EEN HELDERE WAS EN FRAAIE CESCHENKEN. waarschuwende kreet nagezonden — hij lette er niet op. Achter hem was iets ont- zettends, het spook eener ijselijke vrees en voor hem zijn bestemmihg: de man, die dat spook kon bezweren. Van andere dingen wist hij niets af. Eenige keeren moest hij voor een smederij met't oplaaiende vuur of rir>°^ dagloonershut zijn paard even om naar den weg te vragen. P^achten de dorpelingen, verschrikt zijn uiterlijk en zijn hijgend paard, hem te vragen: f > — Wat is het jonkman? Wegens een Z16K6 r — Neen, wegens den dood!.... Welke weg moet ik op? Gauw, gauw! En zij wezen met een onderdrukte uit- roep hoe de spookachtige ruiter in de duis ternis verdween: „God bescherme ons alien m dezen gelukkigen, heiligen nacht!" de^ft®" negenen's avonds draafde hij ein- of eer. zonder dat het paard gestruikeld stratpn° ^^der ongeval overkomen was, de straten ongeval overkomen was, de het eer ^ Marcoon binnen en hield voor pende ^yn in 't oog loo- gierige volk terstond 't nieuws- van den brulne^e^^*^' terwijl hij overdekt^^i,5^°°'^® dampwolk op, hijgen. Eenzelfde damnw^r*-^^^^ de kleeren van de^Suer'' doorweekt waren. ' regen — Waarheen gaat ie t., klonk het van alle kanten ® rit? Rust hier wat uit. Paard en man hebben het beide van noode! — Rusten? riep de jonge man. Ik heb pas het eerste gedeelte van mijn reis achter den rug, beste vrienden, voer en water voor dit arme beest en een bete voor mij. Vervolgens een versch paard, als het voor geld en goede woorden te krijgen is. — en ik ga er weer van door. — Maar waarheen, jonkman? Z66 heeft tevoren geen sterveling gereden, tenzij om den dood te ontgaan en of een vrouw te gewinnen. Hij gaf opheldering. — Derryhane? O'Connell? vijf-en-zestig mijlen hemelsbreedte. Dwaasheid, man, dat is een onmogelijkheid. Laat iemand' dat longe mensch tegenhouden. Hij is totaal krankzinnig. Maar hij luisterde slechts, at en dronk doch zeide niets. Daar kwam de huisknecht. In Macroon is geen enkel paard te krijgen. ledereen is naar de zitting van het hof der gezworenen. Alle advocaten en heel de gentry zijn er heen. De moed ontzonk de jongeling. Hij be- schouwde het met schuim bedekte paard, dacht aan de zeventig mijlen afstand en moest zelve bekennen, dat het een onmoge- lijk werk was. Maar dan rees weer het ge- zicht van zijn broer, John, zooals het uit de bank der beschuldigden naar voren staarde, voor hem op. — Hoor eens mannen van Muskerry, ik rijd dezen nacht, zooals nog nooit iemand te voren heeft gereden. Wij zijn alien van dezelfde partij niet waar? Vandaag wordt de strop om den hals '"an m'n broer gewor pen, morgen kan zulks het geval zijn met u en uw kinderen. Kan ik dan niet een flink paard krijgen? Men heeft mij toch gezegd, dat ik hier wisselpaarden kon krijgen! Zij beklaagden hem zeer. Maar neen, er geen paard te krijgen. Wanneer Mr. Williams er geen kon geven, dan behoefde men nergens te gaan rondhooren, tenzii hii zich Wilde tevreden stellen met een boeren- n w ^^^"^ede hij echter zou struikelen, ^^Ive mijl afgelegd te hebben. Mo^en, op Zondag, kwamen er eenige pachters naar de stad en die zouden heel Muskerry voor hem doorzoeken. — Morgen? Morgen zou het helaas te laat zijn. Zeventig mijlen heen en negentig terug. Daar blonk nog een straal van hoop. Zouden jullie, goede menschen, tegen morgenavond, versche paarden gereed kun- nen houden voor O'Connell en mij? — Jawel, vriend, als ze te Muskerry zijn te krijgen. Twintig als ge wilt, en pootige kerels om ze te sturen. — Zouden jullie niet eenige paarden voor- uit kunnen sturen — laten wij zeggen zoo'n twintig mijlen. Wellicht dat de rechtsge- leerde de voorkeur geeft aan een rijtuig — Jawel, vriendlief, het zal gebeuren. Ge zult ze in Keim-a-neigh of achter Inchigee- la treffen, zoowaar ik de eigenaar van het Muskerry-logement ben. - Duizendmaal dank! Nu geef ik hem den vrijen teugel! En weder gaat het voort in de duister nis, al maar verder. De vrouwen zeiden: Goede reis! God en Zijn heiUge Moeder zullen hem zeker hel- pen. Wie zulk een broeder heeft, verdient wel, dat men hem redt! Ditmaal ontbrak hem het gezelschap der, rivier. Hij moest zelfs door een wilde, woeste streek, bedekt met zwarte peel- en turf- gronden, door diepe dalen en verschrikke- lijke kloven, waar de donkerte nog veel zwarter was dan in het open veld en hij zich heelemaal op het instinct van het paard moest verlaten. Hij boog zich voor- over, klopte het brave dier op den nek en zeide: Zoo ver en zoo hard geloopen' Maar het slechtste gedeelte van den weg moet noe komen. Zul je het klaar spelen^ En het trouwe beest legde de ooren ach- terover, alsof het de woorden verstond en wilde zeggen: als er niets tusschenbeide komt, zooals het verUes van een hoefijzer, een steen, waarover ik struikel, een snel stroo- mende rivier, een ingestorte brug, dan zal ik u op uw bestemming brengen. Wie zou willen beweren, dat in deze arme, stomme dieren niet het geheim gevoel van begrip ontwaakt of dat niet een fijn, zoo te zeggen fijne electrische invloed-oefenlng op den wil uitgaat van den ruiter op het paard en beiden voor een oogenblik een laat wor den? Dit brave dier althans gedroeg zich tegenover deze ontzaglijke moeilijkheden alsof hij by zijn dapper uitslaan der pooten in dien donkeren nacht wist, dat men groot vertrouwen in hem stelde. Er viel nu geen vriendelijke lichtscheme- ring meer uit de een of andere vriendelijke dagloonerswoning op den weg, om het pad van den ruiter te verlichten. Overal duis ternis en stilte, welke alleen werd onder- broken door de doffe hoefslagen, die in de duisternis weerklonken, en door het verwij- derde blaffen van een herdershond, die de nachtwake hield op het erf zijns meesters, een pachter. Het was middernacht, toen zij Lough Lua links latende liggen, Inchigeela voorbij kwa men. Donderend weergalmden de hoefslagen en wekten een verschrikkelijken echo tegen de steile rotsglooiingen tusschen de berg- passen, die het oude koninkrijk Kerry be- waken. Volgens de beschrijvingen, die hij reeds gehoord had, kwam hij tot de gevolg- trekking, dat zij nu de grenzen overschre- den hadden. Maar daar lag nog voor hem de geheele breedte van Kerry, dat zich ver uitstrekt, zelfs tot aan de klippen, die sedert de schepping der wereld aan de zee weerstand hebben geboden. Zal het brave dier het uithouden? Wie weet! God is im- mers met ons. Kort voor zes uur's morgens verkondigde een zwakke lichtschemering hun, dat de dag aanbrak. (Wordt vervolgd).